تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەردڵ
خۆشەویست، دڵگر، کەوتنە بەردڵان، چوونە نێودڵانەوە. بەرقەلیان، بەرچا. _خستن: بەرچاوخوواردن
بەردڵ خستن
تصبح، تسلف، تعدف، تلهج، تلهن، تعدف.
بەردڵ کەوتن
پسند کردن
بەردڵ کەوتن
«مست، مت.» جسمێک له دەرەوه «بەرد، گولله...» لە دڵی کەسێک بدات. کوللەکە بەردڵی کەوتبوو بۆیە لە جێی خۆی سارد ببۆوه. 2- شتێکی مەعنەوی «شیعر، داستان،گۆرانی، قسه،...» یا «ئاکار، کردەوه، ڕەوشت و خوو،....» ی کەسێک یا خۆ هەر خودی پیاوەکه «له بەر هەرچێکی بێت» جێگایەک لە دڵی کەسێ یا کەسانێکدا بکاتەوه، و پە سەند بکرێ.* چوونه دڵەوه، وەبەر دڵ کەوتن.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەردڵخستن
خواردنی بەرقلیان
بەردۆ
پرژانی شیر کاتی دۆشین بۆ دەرەوەی مەڕدۆش
بەردۆش(باک)
بەردۆڵیان
ئەو شووێنەیە لە ئاشدا، کە کاتێ ئارد لەدەم بەرداش جووێ دەبێتەوە دەڕژێتە ناوی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەردۆڵە
تەغاراوی پینەچی و ئاسنگەر
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەردۆڵە
سوێنەیەکە نانی تێدا هەڵدەگیرێ
بەردۆڵە
تەشت، سووێنەی نان تێخستن
بەردی بن گۆم
«کن.» «نت.» بۆ شتێکی کە له دەس چووبێ و دۆزینەوەی گران و دژوار بێ یا هەر نەدۆزرێتەوه.
سەرچاوە: نالی
بەردی به قیمەت
(احجار کریمة).

گوتم: ئەی ماه، دڵی من به دڵی خۆت بکڕە!
گوتی: من بەردی به قیمەت به کەبابی نادەم
بەردی تروسکەدار
بەردێکە بتروسکێتەوە
بەردی جەهەننەم