شاڵی ڕانک و چۆغە

«نا..» قوماشێکی تایبەتی کوردستانه، جۆڵای کورد له «مەرەز» دەیکەن و دەکرێته ڕانک و چۆغه و شاڵ و شەپک.* «کعر.» شاڵ.

(کر، (ڕەوا) بووزی، (کە.، جا) شەل، (هەورا) گڵێم. قاب شۆر

بووزوو

بزن

مرا بینداز

بمخە: وەس بووزەم نەگێجا و خەم، «مەولەوی»

بوخار، بوغ، بووغ، شەپۆلی گەرما

نوستن، وەرکەوتن، خەوتن

«نا.» شوێنێکی نەدیوه، خۆی لێ حەشار دەدەن تا نەبیندرێن بۆ هەر مەبەستێک بێ. تێبــ.ینی: ئەمەیان زیاتر بۆ نیازی خراپ «شەڕ، دزی،...» و ئەو جۆره کارانەیه له حاڵێکدا «سپیه»، «حەشارگه» و «بنه» که هەر بۆ خۆ تێدا شاردنەوه، تەنیا بۆ ڕاو دەگوترێن.* کەمین.

حەشار

کەڵەمەی جووت (ز)

توقف کوتاه
بایست
بخواب

پشوودانێکی کورت
بوێستە، ڕاوەستە
بخەوە، بنوە

ئاڵقەیێکە لە ملی گایان دەکرێت

خۆحەشاردان

مست. مت.» خۆ شاردنەوەی کەسێ یاکەسانێ له شوێنێکی نەدیو به نیازی دەگیرخستن و پەلاماردانی دوژمن «لەشەڕا» یا ڕێبوار و کاروانی «بەنیازی ڕووت کردن.

ناوە بۆ جۆرە ترێیەک

ئاوی زۆر

مرادف «باش» است کەبا هم استعمال می شوند، در «باشوبووش» گذشت.