تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
حبس ابد
[ا. مر. ع ]
(هەبسی ئەبەد - hebsi ebed)
حەپسی هەتا هەتایی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زبد
[ا. ع ]
(زه به د - zebed)
که ف، که فی سه ر ئاو، که فی سه رشیر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبد
[ا ]
(سه به د - sebed)
به رچنه، سه به ته ی له شول چنراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبد باف
[ا. ص ]
(سه به د باف - baf sebed)
سه به ته ساز، سه به ته چن، وه ستای دروستکردنی سه به ته و به رچنان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبزگنبد
[ا. مر ]
(سه بز گونبه د - gunbed sebz)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سپاهبد
[ا. ص ]
(سیپاهبه د - sipahbed)
سالاری سوپا، فه رمانده ی سوپا، سه رداری سوپا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سپهبد
[ا. ص ]
(سیپه ه بود - bud sipeh)
سه ردار و فه رمانده ی سوپا، سوپاسالار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سی لحن باربد
[ا. مر ]
(سی له هنی باربه د - sîhlehni barbed)
سی نه وای مۆسیقایه که باربه د داینابوو و بۆ خوسره وی په رویزی لێ ده دا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شنبد
[ا ]
(شەنبەد ـ șenbed)
شەممه ، رۆژی یه که می هه فته .
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عابد
[ا.فا. ع ]
(ئابید ـ abid)
خواپه ره ست،عیباده تکار.
عابد
نوێژکەر، خواپەرەس، پارسا [پارێزگار]
عابد
عابِد، ذاهِد، وارِع، مُتَّقی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عبد
[ا.ع ]
(ئه بد - ebd)
به نده،کۆیله ، غوڵام، به نده ی خوا، مرۆڤ به گشتی.
عەبد
گرّا، بنده
عەبد
بەننە، بەردە [بەندە، کۆیلە]
عەبد
عَبد، قُنجُل، قِنّ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
لبد
[ا.ع ]
(لەبەد - lebed)
کوڵک و مووی پڕو تێکئاڵاو.