تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
بَدَهَ
بادَهَ. فاجأَ. باغَتَ / (کوت و پڕ. ناکاو. لەپڕ)ی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
بَدَّهَ
إبتَدَهَ. إرتَحَلَ / ڕاستەوخۆ قسەی کرد. وتاری دا. سەرپێیی دوا. لەبەر وتاری خوێندەوە.
بده!
بده! (امر است.)
بده!
[ببەخشه! (فەرمانه.)]
بده!
هَاتِ!، اَعطِ!.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بدهکار
[ص - فا ]
(بیدهکار - bidihkar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بدهی
[ا ]
(بدیهی - bidihî)
قەرز، کاڵا یان ئەو پارەیەی که له کەسێک ورەگیراوەو دەبێ بدرێتەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زبده
[ا. ع ]
(زوبده - zubde)
که ره، رۆنی قاڵ نه کرا.
زوبده
آمُرغ، ویژه، پاک.
زوبده
گُزیده، بَرگُزیده، برچیده.
زوبده
پاک، پەتی، جەوهەر، شیره. [پوخته، پاڵفته]
زوبده
هەڵبژنیاگ، هەڵچنیاگ. [هەڵبژێردراو]
زوبده
خُلاصَة.
زوبده
نُخبَة، مُنتَخَب، نَقوَة، نُقاوَة، نُقایَة.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عابده
[ا.فا ]
(ئابیده ـ abide)
ژنی خواپه ره ست،ئافره تی خواپه ره ست.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عبده
[ص.ع ]
(ئه بد ه - ebde)
خواپه ره ستان ، عیباده تکاران.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عربده
[ا.مص.ع ]
(ئه ره به ده ـ erbede)
به دخوویی، به د ره فتاری، به د مه ستی، شەڕه نگێزی نه عره ته و هاوار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عربده جو
[ا.ع ]
(ئه ره بانه ـ erebane)
شه ڕانی ، ئاژاوه چی ، به دمه ست، فێڵباز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عربده جویی
[ا.مص ]
(ئه ره به ده جویی ـ erbedecûyî)
به دمه ستی، ئاژاوه چێتی،شەڕخوازی، فێڵبازی.