وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أشرَقَ الوَجهُ

اشاء / ڕووی پێئەکەنێ. ئەدرەوشێتەوە. ڕووناکی ئەداتەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أعادَ الى الوَعي

وَعّاه / هۆشی هێنایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أم الوَليد

دَجاجَة / مر. مامر. مریشک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمحَضَهُ الوِدُّ أو الحديث

صَدَّقَهُ / بڕوای (پێ) کرد. بە دڵی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر

سكان الخِیام / سارانشین. دەشتەکی. دەوارنشین. ڕووەکی. ڕەوەند. کۆچەری. ڕەشماڵ نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر. اهل البَدد

دەشتەکەی. رەمەند. (دەوار. رەشماڵ) نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوتَدَ الوَتَدَ

ثَبَّتَهُ / (مێخ. سنگ)ی داکوتا. قایمی کرد. چەسپانی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أولَهَ من شِدّة الوَجد أو الحُزن

وَلَهَ. حَزِنَ شدیداً كادَ یَذهَب عقله / لە خۆشیانا لە خەم و خەفەتا وەختەبوو شێت ببێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إحتقن الوَجهُ

إحمز. تَوَرَّدَ / ڕووی (سووربووەوە. سوورهەڵگەڕا).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إختاضَ الماءَ أو الوَحلَ

خاضَ. دَخَلَ / خۆی خستە ئاوەکەوە. لە ئاوەکەی دا. خۆی تێخست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إرتَطَمَ في الوَحل

سَقَطَ فیهِ / کەوتە قوڕاوەوە. تووشی بەڵا بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إرفَضَّ الوَجَعُ

زال / ئێش نەما. ڕەویەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستهل الوَجهُ

تَهَلَّلَ. تلألأ / ڕووی کرایەوە. گەشایەوە. پێکەنی. بزە گرتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنعدام الوَزن. فُقدان الوزن. فُقدان الجاذِبيَة

نەمانی سەنگ و کێش.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إهتَلَّ الوَجهُ

تَهَلَّلَ الوَجهُ. تلألأ / بزە گرتی. گەشایەوە. پێئەکەنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

الو

[ا ]

(ئەلەو - elew)

شولەی ئاگر، هاڵاڤ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

الوَخز بالابرة

دەرزی ئاژن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

الوَداع

أستودعكم بالله. وَداعاً / دانیشن بەخێر. بەخواتان ئەسپێرم.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

الوَري

الخَلْق. الناس / مرۆڤ. ئادەمیزاد. خەڵک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

الوَسواس

الشیطان / شەیتان. ئەهریمەن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دامن الوده

[ص. مف ]

(دامین ئالوده - damen alide)

داوین پیس، داوین،تەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

درد الود

[ص. مف ]

(دەرد ئالود derdalud)

ده رداوی، دەرده دار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

درد الود

[ص. م ف ]

(دورد الود durd alad)

لیل، خلتاوی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

(حُبّ. مَحَبَّة) الوطن

وَطَنِیَّة / نشتمان پەروەری.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

(عِلَّة. سَبَب. مُبَرِّر) الوجود

هۆی بوون.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

(مُنْذ. من) ذلك الوقت

لەوکاتەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أثكَلَ الأمَ وَلَدها وأثكَلَ الولد أمه

أفقدها إیاه وأماته عنها / ڕۆڵەی مرد. جەرگی سووتا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أخاديد الوجه

تجاعید / چرچ و لۆچی دەموچاو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أدركَ الولدُ

بلغ سِنّ الرشد / بلوق بوو. گونی کرد. گەیشتە تەمەنی هەرزەکاری.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أسارير الوجه

مَحاسِن الوجه / ڕوو (خۆشی. گەشی. کراوەیی).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أشرَقَ الوَجهُ

اشاء / ڕووی پێئەکەنێ. ئەدرەوشێتەوە. ڕووناکی ئەداتەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أطالَ عليه الوقت

إستغرق وقتا طویلاً / زۆری خایان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أعادَ الى الوَعي

وَعّاه / هۆشی هێنایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أم الوَليد

دَجاجَة / مر. مامر. مریشک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمحَضَهُ الوِدُّ أو الحديث

صَدَّقَهُ / بڕوای (پێ) کرد. بە دڵی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر

سكان الخِیام / سارانشین. دەشتەکی. دەوارنشین. ڕووەکی. ڕەوەند. کۆچەری. ڕەشماڵ نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر. اهل البَدد

دەشتەکەی. رەمەند. (دەوار. رەشماڵ) نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوتَدَ الوَتَدَ

ثَبَّتَهُ / (مێخ. سنگ)ی داکوتا. قایمی کرد. چەسپانی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أولَهَ من شِدّة الوَجد أو الحُزن

وَلَهَ. حَزِنَ شدیداً كادَ یَذهَب عقله / لە خۆشیانا لە خەم و خەفەتا وەختەبوو شێت ببێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أيسَرَت الوالِدَة

سَهُلَت علیها الوِلادة / بە ئاسانی منداڵی بوو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان