کێف، شاخ.(شاخوداخ)[چیا، کێو)

حارَ، سَخِن.

کَیُ، رَصن.

مِکواة، مِرصَن، مِیسَم، ساقور، وِسام.

کَیَ، سِمَة، علامَة.

اَلَم، اَسَف.

جَبَل، طَود.

دریغ
غم، اندوه
حسرت
بسیار گرم، حار
سوزاندن با آتش
کوه
آرم

حەیف، مخابن
خەم، کەسەر
تاسە، عەزرەت
زۆر گەرم
بە ئاگر چزاندن، داغ
لەپاش وشەی «شاخ»بە مانای: چیا، کێو: لەو شاخ و داخە سەرکەوتین
دروشم

ئاخ،سووێ، سوو، دەرد، پەرۆش،ڕۆ، ئەیڕۆ،ئایڕۆ، خەفەت ووشەیەکە بە هۆی ویەوە خەفەتی دەروون دەردەبڕڕێ.-لە دەست ڕۆژگار، کەسەر، نەهار، جخار.-خوواردن: پەرۆشدار بوون._دار:پەرۆشدار، چای_:داغ، زۆرگەرم. (خۆ.) دێر،خەت، دێخ،بۆچووم. داغی ئاژاڵ و ماڵاتان، ئاسنێکی سوورکراوەوەیە بە شووێنی بەئێش و ژانداری لەشی گیان لەبەریانەوە دەنێن یا بۆ نیشانە کردن یا سزادان.بەو ئاسنەش دەڵێن کە سەری پانە و ئەندامی گیان لەبەرانی پێ داخ دەکەن. نیشانە. کێو، بەڵان بەتەنێ بەکارنابرێت بەڵکو لەگەڵ(شاخ) بە کار دەبرێت: شاخ و شاخ

کەسێکە دڵی پڕ بێ لە داخ و خەفەت لە دەست شتێک

عصبانی و دل ریش

تووڕە لە ڕووداوێ

کەسێکە دڵی پڕبێ لەدەرد و چەخار بەهۆی هەرچتێکەوە

(ئەردە.):چینی نێو چاوان

داغ پیشانی.

داخ پێشانی.[نیشانەی ناوچاو.(شوێنەواری سووژدە.)]

اَثرُ السُّجُود.(مَسجَد)

(ئەردە.): خەم و خەفەت

داغ کردن.(روغن مثلاً.)