تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئاخاوتن
بڕوانە: ئاخافتن، ئاخەفتن، ئاخفتن. (جا)ئاژۆتن. (بابا) خاوشکاندنی ووڵاخ
ئاخایانە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخایۆک
بە یەکێک دەوترێ کە حەزی لە گەورەیی بێ بەبێ ئەوەی کە لێی بێ
ئاخایۆک
(باک) سەقری چکۆڵە، بازی گچکە. بە یەکێکیش دەڵێن، کە حەز لە گەورەیی بکات بەبێ ئەوەی کە لێی بوەشێتەوە
ئاخایەتی
ئاخباران
تۆزباران، تەپ و تۆز، تۆز و غومار، تۆز و خۆڵ کە بەدەم باوە دادەبارێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخبان
ئاخبان(باک)
ئاختە
یەختە، بارگینی ژێربارو کشت و کاڵانە
ئاخدار
«سفا.» ١- ئاخ هەڵکێش، کەسێکی ئاخ هەڵبکێشێ ٢- «کنـ.» کەسێ خەم و خەفەتی هەبێ، دڵ بریندار. □ ئاخ، چراخ! چ ئاخ؟ ئاخ بەی ئاخدارێ. چون من خاترخار، خەمبار، داخدارێ «مەولەوی: مکبـ - ٥٥».
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخر
دواییی شت
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخر
ئاخر
دیگر. (دیگر من گفتم.)