تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئاخنینەوە
آکندن
ئاخنینەوە
ئاخنین: خەریکی ئاخنینەوەی پیستە پەنیرانم، دوو پیستەم ئاخنیوەتەوە
ئاخنینەوە
«مستـ. متـ.» هەر بە مەعنای ئاخنین هاتووە بەڵام بۆ ئەو جۆرە شتانەی کە ماوەیەک لە ناو دەفرەکەدا بمێننەوە: حەسەنی پیرەی هەموو ساڵێ چل پێستە پەنیری داخنییەوە، ئەو ساڵ دوو کووپە پەنیر و سێ کووپە شیرێژمان ئاخنیوەتەوە.
ئاخنینەوە
ئاخنەبا
هفتهٔ آخر چلّهٔ زمستان
ئاخنەبا
دوا ڕۆژەکانی زستان، دەمێ کە حەوت ڕۆژ لە چلەی چوک مابێ
تێ ئاخنین
بەزۆر خستنەناو، بەهێم نانەناو، بخورتی خستن تێدا
تێ ئاخنین
«مستـ. متـ.» ١- ئاخنین لە سەرڕا بۆ خوار. ٢- «مجـ.» لە ڕووی گاڵتە یا دڵگرانییەوە بۆ زۆر خواردن.: ئەرێ حەمە ئەوە بۆ هێندەی تێ داخنی دەڵەی تێرەنەخۆرت گەیوەتێ. ● «دەڵێی عیسا گرتوویە و مووسا تێی ئاخنیوە» «کنـ.» بۆ پیاوی زۆر قەڵەو. // هەڵاخنین.
تێ ئاخنین
تێپەستاوتن، ئاخنینەوە، داگرتن، داگرتنەوە، بەزۆری پڕکردنی توورەکە، جەواڵ یا تەلیس
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
تێئاخنین
ئاخنینی بۆشایییەک بەشتێک
هەڵئاخنین
تا لبه آکندن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵئاخنین
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گۆڕهەڵئاخنین
بریتتیە لە جنێودانی زۆر بەگۆڕی یەکێک
دەرگائاخن
دەرگاخن٬ پڕکردنی دەفرێک لە چتێک و ئاخنینی تا دەرگایەکەی٬ کادێن پڕ کرێ تا دەرگایەکەی –ی پێدەڵێن. گولبێنە. تۆپەدانەیێکە کونی کەندوو و تەندووری پێ دەئاخنرێ
ناوئاخن
آگنه
نێوئاخن
آگنه
نێوئاخن
ناوپڕ، شتێ کە ئەخرێتە ناو شتێ ترەوە
نێوئاخن
کونائاخن
کونائاخن
[شتێک کە کونی پێ دەخنن]
کونائاخن
حُبس، سِداد
گوڵۆئاخن
دَمنەدانی. (لتەای کەبەسوراخ بادکش تنور می تپانند تا خاموش شود.)
گوڵۆئاخن
دەرگوڵۆنە. [گوڵبێن ئاخن (پەرۆیەک کە دەیخننە ناو بابوێری تەنوور هەتا بکوژێتەوە.)]
گوڵۆئاخن
سِداد.