وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أليف

حمیم / خۆشەویست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أليف

إلف. صَدیق حمیم / هاوڕێ. هاوەڵ. برادەر. هەڤاڵز هاودەم. هاوڕێی گیانی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أليم

مُؤلم. مُوجع / بەئێش. بەئازار. بەسوێ. بەژان. ئێشدار. ژاندار.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أليم

مُؤلم. مُحزِن / بەخەم. بەپەژارە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أم الوَليد

دَجاجَة / مر. مامر. مریشک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أملَكَهُ عليهم

صَیَّرَهُ مَلِكاً / کردی بە (پاشا. شا).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمَلَّهُ )أو عليه) الكتابَ

أملاه. ألقاهُ علیه یكتُبَهُ / پێی نووسیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أناط عليه الأمرَ

عَلَّقَهُ علیه / کارەکەی پێوەبەست. بەستیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحَى عليه

أقبَل علیه مُهاجماً / پەلاماری دا. هەڵیکوتایە سەری. بۆی چوو. ئامبازی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحى عليه باللوم أو اللائمة

لامَهُ. وَبَخَّهُ / گلەیی لێکرد. بیانوەکەی خستەسەر. سەرزەنشتی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحى عليه ضَرباً

أقبل / دایگرتەوە بە لێدان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنِس به وإليه

ألِفَهُ. تَعَوَّدَهُ. عاشره. أحَبَّ عُشرَتَهُ / لەگەڵی ڕاهات. هۆگری بوو. دڵی پێ ئەکرایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنعَمَ اللهُ النِعمَة عليه وأنعَمَهُ بالنِعمة

أوصَلها إلیه / خوا پێی بەخشی. خوا پێیدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنعَمَ عليه بـ

مَنَّ. وَهَبَ. أعطی / پێی بەخشی. پێیدا. بەخشی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنهَى الخَبَرَ إليه. أبلَغَهُ إيّاه. أعلَمَه

هەواڵەکەی پێ ڕاگەیان. پێی وت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهدف اليه

لجأَ / پەنای بردەبەر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل العلياء

عَلیَةُ القَوم / خواپێداوان. ماقوڵان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهليَّة

صَلاحیَة. جدارة. إستحقاق / توانین. گونجاندن. سازاندن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهليَة

صِفَة مُؤهَلَة / توانایی. لێهاتوویی. شیاوی. شایانێتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوبَأَ إليه

وَبَأَ. أومأَ. أشار / پەنجەی بۆ درێژکرد. ئاماژەی بۆ کرد. هێمای بۆ کرد.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان