تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
ياللهَوْل. كم هو مُرْعِب مُخيف
ئای کەترسناکە. پڕ مەترسیە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
يَدَّة الهاوَن
دەسکی دەسکەوان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
يَنامُ مكَ جِفْنَيهِ. خالياً من ألهم
بێ خەم ئەنوێ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
(قَوَّل. أقال. أقوَل)ـهُ مالَم يَقُلهُ
إدَّعاهُ علیه / قسەی نایە پاڵ. قسەی شوێن خست.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
آبَ الى الله
تابَ / گەڕایەوە بۆ خواپەرستی. تۆبەی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
آتي أُكُلَهُ
حان أَكلَهُ / نَفَجَ / پێگەیی. کاتی خواردنی هاتووە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أبَّرُ الله حَج فلان
قَبِلَهُ / خوا حەجەکەی لێ قبوڵ کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أبله
ضَعِف العَقل. أحمق. غبی / گێژ و وێژ. کەودەن. گێل. گەمژە. مێشۆ. وڕ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أتاني من قِبَلِهِ
من عِندِه / لە لایەنیەوە. لەلایەن ئەوەوە هات.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أثقَلَهُ المرض
إشتَدّ علیه / نەخۆشیەکەی قورس بوو. لێی قورس کرد. لێی پیس کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أجلَه
أصلَع / سەرڕووتاوە. بێ تووک.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أحَكّ. حَلَّل. أجاز. أباحَز جَعَلَهُ صلالاً
حەڵاڵی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أحَلّهُ مَحَلَهُ أو مَحَلّ غيره. أحل ضَخصاً أو شيئاً محل آخر
ئاڵوگۆڕی پێکردن. جێگەکەیانی گۆڕی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخابَك خَبَّبَ أمله
رَدَّهُ خائِباً / هیوای بڕی. نائومێدی کردز دەستی نا بە ڕوویەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخبَتَ الى الله
تَواضَعَ وتَخَشَّعَ امام الله / ملکەچی و ڕێزی پیشاندا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخذَرَ. حَذَّرَ بالمكان أو مع اهله. أقام فيه أو معهم
لەجێی خۆیا دانیشت و مایەوە. لەگەڵ کەسوکاریا ژیا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخطَرَ الشيءَ في أو على أو بباله
أذكره إیّاه / بیری خستەوە. پێی ڕاگەیان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخلى سبيله
أطلق سراحَه / بەری دا. بەرەڵای کرد. دەستی لێ هەڵگرت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخلى سَبيلَهُ
أطلَقَ سَراحَهُ / بەرەڵای کرد. بەریدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخمَدَ الهِمَّةَ
بَرّدها / چالاکی و چابوکی و گورجوگۆڵیەکەی سارد کردەوە. پشتی سارکردەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أدغَمَ الله وَجهَهُ
سَوَّدَه وأذَلهُ / خوا ڕووی ڕەش کرد. ڕسوای کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أدمَجَ الحَبلَك أجاد قَتلَهُ
باشی بادابوەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أذكى النارَك اشعل. أجَّجَ. ألهَبَ
دایگیرسان. ئاگرەکەی خۆشکرد.