کەلاوە کۆن و وێرانە.

ئەگەر تەکیە، ئەگەر شێخە، هەموو داوی عەلایق بوون
بڵا « نالیی » بچێ مەستی خەرابات و موجەڕڕەد بێ!

وێرانە و کاول.

خەراباتی دڵی « نالیی » مەفەرموو: خاڵییە، نایەم!
به مەرگی تۆ قەسەم، چاوم! به ذیکرت بەیتی مەعموورە..

شوێنی میحراب. ئەو شوێنەی مزگەوت کە پێش نوێژی تیا ئەوەستێ.

ئەی مەسجید و میحرابگەهت قیبلەیی حاجات ،، بۆ ئەهلی موناجات!
مەحجووبی هەوام و ئەمەتە مەشهوودی مەعلووم ،، بۆ ڕاهی نەجاتم

پێ خواردنەوە.

بەو شەهدی کەلامەت کە بە ئیشرابی لەطافەت
لەذذەت دەگەیێنی بە دڵ و ذیهنی موخاطەب

ئەو سەرخۆشەی لەتامبەدەر سەرخۆش بێ، کە پێیشی ئەڵێن بەدمەست.

کوشتەی نیگاهی دیدەتە، گەر مەست، ئەگەر خەراب
بەستەی کەمەندی زوڵفتە، گەر شێخ، ئەگەر سولووک

تێراو. بەو چیمەنە ئەڵێن کە ئاوی زۆری ئەدرێ بۆ ئەوەی هەمیشە گەش و تێراو بێ.

چاوێ بخە لە سەبزەوو سێرابی دائیرە
جێ جیلوەگاهی چاوەکەمە نەرمە یا نە زوور؟

سەراو.

کاسێکی بلوورینی نخونیی لە سەرابێ
نەختێکی لەبەر مەوجی لەطافەت قڵەشابێ

وردە زیخی بریقەدار کە ڕێبوار لەدوورەوە وائەزانێ ئاوە.

فەضا بەحری موحیط و وشتری تێدا سەفینەی بەڕ
سەرابی میثلی نیل و دیجلە و جەیحوون و عوممانە

دەشتی لمین کە لەدوورەوە ئەبریسکێتەوە و تینوو وائەزانێ ئاوە و ئەچێتە سەری و کە بۆی دەرئەکەوێ هیچ نییە بە نائومێدی ئەگەڕێتەوە.

« نالیی » یو سینەیی بێ کینەیی چاکم، ئەمما
چاکی دامەن تەڕم و وشکە سەرابی عەمەلم

میحرابی مزگەوت، تاقێکی بەرزە لە ناوەڕاستی دیواری پێشەوەی مزگەوتدا سەرەکەی وەک کەوان هاتووەتەوە و پێشنوێژ تیا ئەوەستێ.

بێ نیییەتی تەقبیلی دەمت عاطیلە ڕۆژووم
بێ حەضرەتی میحرابی برۆت باطیلە نوێژم