دەسکردی خۆماڵییە،

کەس بە ئەلفاظم نەڵێ خۆ کوردییە خۆ کردییە
هەر کەسێ نادان نەبێ خۆی طالیبی مەعنا دەکا

زۆر باش. توهمەت،

خۆش بە هەر دوو دەست و دەم گرتوویە ئۆخەی کردووە
کیذب و توهمەت، ئیفتیرا و بوهتان کە تۆبەی کردووە

ڕەوشت باشتر.

عاقڵێ بوو ناوی کەر بو، قاطیعی ڕێگەی سەفەر
خۆش سلووکتر بوو لە صەد وێڵداشی هەرزە و گێژ و وێژ

چەند خۆشە، خۆزگەی پێ بێ.

خۆشا ڕەندێ لە دنیا بێ موبالات و موجەڕڕەد بێ!
بە ڕۆژ زیندەی جەماعەت بێ، بە شەو مات و موجەڕڕەد بێ!

خۆش ئاواز و خۆش بزووتن. پوورەی هەنگ کە لە دەوری کوورەکە کۆ ئەبنەوە.

خوانی ذی شانی جیهان هەنگی خۆشاهەنگە، وەلێ
مێشی دەم نۆشم و دوم نێشم و عەکسی عەسەلم

گوڵۆچن، ئەوەی له بەر دەسکورتیی خۆی، پاش خەرمان هەڵگرتن به شوێن دەغڵەکەدا ئەگەڕێ. ئەگەر گوڵه گەنمێک بەپێوە مابێ یا له زەویدا کەوتبێ هەڵی ئەگرێ. هەروەها خۆشەچین بەوکەسەش ئەوترێ له کوێ گوڵێ یا هێشوویەکی جوان بەدیی بکا ئەیکاتەوە.

خەطات فەرموو که خۆشە چین و ماچین
که ناچین، لێرە خۆشە چینی ماچین

گوڵۆچنییکەر. ئەوەی خێر و بەرەکەتێکی زۆری دەسگیر ببێ. ئەم دوو مەعنا دژی یەکن و وادیارە نالییی خۆیشی هەردوو مەعناکەی مەبەست بووبێ وەک پاش کەمێک ڕوونی ئەکەینەوە.

لامەدە « نالیی » لە ئەنباری جیرایەی صاڵحان
گەرچی ببیە خۆشەچینی دانەیی خەرمانی ڕۆم

دێیەکە لە نزیکی چەمی تانجە ر ۆوە، لە ناوچەی (عەربەت) ، ٢٤ کیلۆمەترێک لە ڕۆژەڵاتی سولەیمانییەوەیە.

داخڵ نەبی بە عەنبەری سارایی (خاکوخۆڵ)
هەتا نەکەی بە خاکی (سولەیمانی) یا عوبوور

بخۆری پارووی زل.

وا خوانی کەناری من بۆ نوقڵی دەم و ماچە
ئەی لووتەخۆری تەکیە، سا تۆ لە کەنارت چی!

هەرچەند.

خەندە و دەمی (مەحب و وبە) کەوا زۆر نمەکینن
بەس خۆشە ئەگەر خۆ نمەکی زەخم و برینن

ئاخۆ، ئایا.

سەری هەردو کوڵمی داخۆ گوڵی نەووبەهارە، یا خۆ
طەرەفی نەهارە، زوڵفی (زءلف من اللیالی) ؟!