(مست. مت.)، (کئێر.) ١- خەریک کردنی کەسێ، لەکارکردنی. پیاوی چاک بە ئیشغاڵمان مەکە کارمان هەیە. ٢- داگیر کردنی شارێ یا وڵاتێ یا جێگایەک بە زەبری لەشکر. هیتلەر هەموو ئەوروپای ئیشغاڵ کرد. *(کعر.) ئیحتیلال. ٣- (کعر.) پڕ کردنەوەی شوێنێک ( بە دانیشتن یا وەزیفە). خۆیەتی و لینگی ژنی ئەو خانوە زلەی ئیشغاڵ کردووە. چەند وەزیفە هەبوو تا خۆم گەیاندێ هەمووی ئیشغاڵ کرابوو.

«نا.»، «کعر.» ناوی وەزارەتێکە لا حکوومەتی عێراقدا «ئێستا بۆتە ئەشغاڵ و ئیسکان» سەرپەرشتی ڕێگاوبان و پردان دەکا و بەسەر دروست کردنی خانووبەرەی دەوڵەتی ڕادەگا. «تا لە ئەشغاڵا بە سەد مننەت بە ڕۆژی شەش قڕان» «ئیشی جاددەم پێ سپێرا، مولتەجی و بێچارە بووم» «سەلام- ۱۰۵»