تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەگه بەشە به شدارین
«کن.» ئەگەر شتێک بەش دەکەن ئێمەش بەشی خۆمان دەوێ. تێبــ.ینی: به لای منەوه ئەم وشەیه، هەر بۆ ئەو کاته بەکاردێت که یەکێک به حەققانەت و ڕاستی بەشی دەشتێکدا هەبێ و ئەگەر ویستی وەری بگرێ، نەک ئەوەی که «بەش» بخاته ناو شتێکەوه «ببێته شەڕێک تێیدا»، جا بۆیه وا تێدەگەم:: «بەشداری خەمتانم» یا «له خۆ پیشاندانەکەدا بەشدار بوو» که تازه له «مساهمة» و «اشتراک» ی عەڕەبی ڕا تەرجمه کراون، له جێی خۆیان نەبن و بۆ ئەم تەرحە وشتانه: هاوبەش، هاوبەشی، به باشتر دەزانم. 2- «مج.»،مک.» سەگ. تێبــ.ینی: بەو ئیعتیبارە ی که هەرچی له ماڵێ بخورێ بەشی ئەوی تێدایه و دەبێ بیدرێتێ.
بەشەرت
[[عا.]، [کە.]، [به/٨+شه‌رت «شه‌رط» ]]
«ست.» بە پێی قەرار و مەدارێکی لە پيشدا قسەی لێ کرابێ.:: به شەرتێ دەگە ڵت دێم که تۆ هیچ نەکەی. بە شەرتێ دەگەڵی ئاشت بۆتەوه. خۆ تۆ بە شەرت نەبویته ئەندام.