تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ول
خاربنی است که به نسترن کوهی می ماند
گلُ
غُنچه
ساکت
وِل
شل و سست
ولا
آنسو
والله
ولفەت
مزد دعا نویس
ولیرە
گاودانه
خلر
ولەرە
خُلر
ولەسەگانە
نسترن کوهی
ئاماولوای
آمد و شد
ئاهونزوولە
دعای بد
ئاولێچوون
نشت ظروف درز برداشته
ئاژاولە
آشوب
ئەزخولام
نوکرتم
ئەزغولام
نوکرتم
ئەشکەولەت
ته کوزه شکسته
ئەولا
آنطرف
ئەولاتر
آنطرف تر
ئەولە
بطور قطع، یقیناً
باوەخولێ
بەدور خود چرخیدن
بوولێڵە
هوای گرگ و میش