تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کۆڵەوێژی
نابسته گویی (شعرنامربوط گفتن)
گەلەڕاوێژێ
اندیشەگویی.
گەڕەلاوێژی
جَنجلی. (آواز خواندن بی ترتیب کەهر کس برای خود می خواند.)
بوێژ
زَنجان، زَنجگَر، موشگَر، مویەگَر. (نوحەگر کەمیت را بەاوصاف ذکر می کند و مرثیەمی خواند.)
بوێژ
گوینده، دُراینده، سُراینده، سُخَن سَرا، گویا.
بێ¬ده سنوێژ
بی¬دست¬نماز.
بێ¬نوێژ
دَشتان، پَدیساری.
بەدوێژ
بَدگو، بَدزَبان، نَکوه، نَکوهنده، تُرُش گو.
بەرنوێژ
پیشوا، پیش¬نماز.
جێگە نوێژ
جانماز، جای نماز، نمازگاه.
دەساوێژ
دست انداز، جَست و خیز. (دست انداختن اسب مثلاً.)
دەساوێژ
رُستی، دَست رَس، پُرسَت.
دەسنوێژ
قاپاوێژ
قُلچ، ُصقپش، (الاغی که دستها یا پاهایش به هم بخورند)
لووتاوێژ
ریغ، شم. (بینی گرفتن از چیزی که مطبوع نباشد)
واوێژ
واگو، بازگویی، بازگفتن.
واوێژ
باسخ.
ڕاوێژ
کَنگاش، کنگاج، اندیشه.
ڕەمزوێژ
سیمیار، پیچه گو، پرخیده گو، دندان.
کاوێژ
کاغ، شُغال، نَشخوار، نشخار