شبست، شبشت، زُمُخت، ناگوار (کاری که بر خاطر سخت باشد)

کَلَند، کُلَنبَه، قُلُنبَه، ناهَموار، ناتراشیدَه (سنگ ناهموار مثلاً)

ته (ته تخم مرغ)

قُلقُل، غُلغُل

ساق (استخوان ساق)

دَر کردن، بیرون کردن، (برون کردن زکات مثلاً)

ریغ، لَب غُنچەکردن. (بەعنوان نَفی یا تَمَسخُر)

مارتوله، ماربچه، بچه مار.

کرم. (کرم معده)

زَبهیدگی، از کار ششدن، بیکاری، بیکر شدن، کنار گرفتن، کنار گیری.

زَبهیده کَش، بیکاری کَش. (کسی که در معزولی کاردار، مودت را از دست ندهد)

اَتان، ماده اُلاغ، ماچه اُلاغ.

مخفف « مصطفی قلی » است.

زاغوک، زالوک، غالوک، غابوک، زَواله، ریگ.

خداجَه، خواجه. ( یعنی محل جهیدن خدا، مانند باجه: یعنی محل جهیدن باد، که به کردی «واجه» می گویند، به همین مناسبت اولیای اللّه و پیران ارشاد و بزرگان اسلام و داعیان به سوی خدا را خواجه گفته اند و آن غیر از خاجه و خوجه است که اولی به معنی مظهر خاج است که بر مسیحیان اطلاق می شود و دومی به معنی مظهر خوی است که بر کلیمی ها اطلاق می گردد.)

ناتراشیده، ناهموار، قُلُمبه، کُلُنبه، پُک و لُک، زُمُخت، خَر. ( خَرسَنگ، خَراَمرود)

نَجُنبیدن، ایستادن.

بَشمه، خام، نپُخته، ناپُخته.

هَمشَهری.

آبله، آنَک، اینُک.