مُروارید، دُرّ، گَوهَر، کَسپَرَج.

مردانگی، آدمیت، انسانیت.

هوش رُبا، شگفت آور، آسیمه ساز، سراسیمه ساز.

فراخید، موهایش برخاست.

مهربان، دوست.

مَنتشا، مَنتشه.

گرد، کَلَمی.

گاو دُنبال

خداجَه، خواجه. ( یعنی محل جهیدن خدا، مانند باجه: یعنی محل جهیدن باد، که به کردی «واجه» می گویند، به همین مناسبت اولیای اللّه و پیران ارشاد و بزرگان اسلام و داعیان به سوی خدا را خواجه گفته اند و آن غیر از خاجه و خوجه است که اولی به معنی مظهر خاج است که بر مسیحیان اطلاق می شود و دومی به معنی مظهر خوی است که بر کلیمی ها اطلاق می گردد.)

شناخته شده، شناخته، نامی، نامدار، نامور.

کله باد، خودپسند، خودخواه، خودبین، خودستا، فَتو، فَتوده.

پَتیره، ناپَسَند، نارَوا.

نادرست، ناڕاست، ناتمام.

گَژم، کَنجَک، سَده، لاشکر، لاشگر، ناژین، ناروَند، ناروَن، ناروان، دردار، سارشکدار، سارخکدار، پشه دار، پشه غال، دارکیسه.

زد بەسرو صورت خود.

کُماسه.

نخچیربان، شکارچی، دامی.

دیوانه، هرزه، چالاخ.

یِرش، تَک، تاخت، فوز، فرارسیدن.

هَمین، چُنین، چَنان، هَمچُنین، هَمچُنان، هَمین جور.