تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین دهن
[ص.مر ]
(شیرین ده هه ن - șîrîn dehen)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین زبان
[ص.مر ]
(شیرین زه بان ـ șîrîn zeban)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین سخن
[ص.مر ]
(شیرین سوخه ن ـ șîrîn suxen)
قسه خۆش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین شمایل
[ص.مر ]
(شیرین شمایل ـ șîrîn șemayêl)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین کار
[ص.مر ]
(شیرین کار ـ șîrîn kar)
سیحرباز،جادووگه ر،حه نه کچی و قسه خۆش ، که سێک که کاری جوان و پڕ هونه ر بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیرین گوار
[ص.مر ]
(شیرین گوڨار ـ șîrîn guvar)
به تام و له زه ت ، خۆش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شین
[مص .ع ]
(شه ین - șeyn)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صابئین
[ا.ع ]
(سابیئین - sabi’în)
سوبییه کان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صابئین
[ا.ع ]
(سابیئین - sabi’în)
سوبییه کان ، (په یڕه وانی مه زه بی سوببی).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صبح پسین
[ا.مر ]
(سوبحی په سین ـ subĥi pesîn)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صحرانشین
[ص.فا]
(سه حرانشین - seĥranișin)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صدر نشین
[ص.فا ]
(سه در نشین - sedir nêșîn)
که سێک له سه رووی مه جلیس دا ده نیشێت ، پێشه وا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صورت آفرین
[ص.فا ]
(سوووره ت ئافه رین ـ suret aferîn)
وێنه کێش، داهێنه ر، ئه فرانه ر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعه نشین
[ص.فا ]
(سه ومیئه نشین - sewme’enișîn)
دێرنشین،دانیشتن له دێربۆ خوا په رستی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضمین
[ص.ع ]
(زه مین ـ zemîn)
زامن،که فیل، نه خۆشی زه مینگیر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضنائین
[ا.ع ]
(زه نائین ـ zenain)
شتی نایاب و ناوازه و گران به ها که له به ر ده گمه نی نه درێ به که سی دی، شتی زۆر تایبه ت و ده گمه ن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضنین
[ص.ع ]
(زه نین ـ zenîn)
به غیل،چروک،رژد،ناکەس به چه،هه تیوچه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طاس بین
[ص.فا ]
(تاسبین ـ tasbîn)
فاڵگره وه به تاس.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طالع بین
[ص.فا.ع ]
(تالیء بین ـ tali’bîn)
به خت گره وه، فاڵگره وه ،فاڵچی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طبرزین
[ا.مر ]
(ته به ر زین ـ teberin)
ته ورزین.