وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان درکشیدن

[مص. ل ]

(زه بان ده رکه شیده ن - zeban der keşîden)

بێده نگ بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زحمت کشیدن

[مص. ل ]

(زه همه تکه شیده ن - zehmet keşîden)

زه حمه تکێشان، ره نجدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زداییدن

[مص. م ]

(زه داییده ن - zedayîden)

پاککردنه وه، ره ونه قدان، مشت وماڵدان، جه لایی دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زداییده

[ا. مف ]

(زه داییده - zedayîde)

پاکه وه کراو، جه لاییکراو، مشت و ماڵدراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زرکوبیده

[ص. مف ]

(زه رکوبیده - zerkûbîde)

زه رکه ش، له ئاوی زێڕگیراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زنجیدن

[مص. ل ]

(زه نجیده ن - zencîden)

گریان، ناڵین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زنوییدن

[مص. ل ]

(زه نوییده ن - zenûyîden)

گریان، ناڵین، لوراندن، قروسکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زهانیدن

[مص. م ]

(زیهانیده ن - zihanîden)

گه وره کردنه وه ی درزێک تا ئاوی لێ بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زهیدن

[مص. ل ]

(زیهیده ن - zihîden)

زایین، مناڵبوون، ئاوچۆڕان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زکیدن

[مص. ل ]

(زه کیده ن - zekîden)

خوته و بۆڵه، خوتاندن، بۆڵاندن له بن لێوانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیبیدن

[مص. ل ]

(زیبیده ن - zîbîden)

شایسته بوون، لێهاتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیدیه

[ا. ع ]

(زه یدیه - zeydîye)

تیره یه کی شیعه ن که باوه ڕیان به ئیمامه تی زه یدی کوڕی زه ینه ڵ عابدینه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیرپاکشیدن

[مص. م ]

(زیرپاکه شیده ن - zîrpa keşîden)

قسه لێ ده رهێنان به فڕوفێڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سابیدن

[مص. م ]

(سابیده ن - sabîden)

سووین، سایین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سازیدن

[مص. م ]

(سازیده ن - sazîden)

دروستکردن، بینا کردن، رێکخستن، ئاماده کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سالدیده

[ص. مر ]

(سالدیده - saldîde)

پیر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساویدن

[مص. م ]

(ساڤیده ن - savîden)

سوینه وه، ساودان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساییدن

[مص. م ]

(ساییده ن - sayîden)

کوتان و نه رم کردن، لێک سووین، له بڕبه نگ دان، سه قل کردن، تواندنه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساییده

[ا. مف ]

(ساییده - sayîde)

کوتراوو نه رم کراو، مشت ماڵدراو، له بڕبه نگ دراو، تواوه، له مشاردراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ستاییدن

[مص. م ]

(سیتاییده ن - sitayîden)

مه حت کردن، ستایش کردن.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان