تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسواس
[ا. ع ]
(ڤەسڤاس - vesvas)
وەسواس، خەیاڵی خراپ، دوودڵی، راڕایی، وازواز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسوسە
[مص. م. ع ]
(ڤەسڤەسە - vesvese)
وەسوەسە پەیداکردن، سەرهەڵدانی خەیاڵی خراپ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسیط
[ا. ع ]
(ڤەسیت - vesît)
ناوکۆ، پێناو، میانەوان، میانچی، بەریوان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسیطە
[ا. ع ]
(ڤەسیتە - vesîte)
میانچی، بەریوان، ناوکۆ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسیع
[ص. ع ]
(ڤەسئ - vesî᾿)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسیلە
[ا. ع ]
(ڤەسیلە - vesîle)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسیم
[ص. ع ]
(ڤەسیم - vesîm)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وسە
[ا ]
(ڤەسە - vese)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دار دوست۔ امر (داردوست dardust)
( لاولاو، رووەکی خو هه لواس.)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داروسای
[ا. ص ]
(داروسای - darusay)
هاوەن یان هه ر قاپیک که دەرمانی تیدا بکوتن یان بسوونه وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
درپیوستن
[مص. ل ]
(دەرپەیوەستەن - der peywesten)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دوستکامی
[ا. مر ]
(دوست کامی - dust kami)
دەفریکی گەورەی مسی پایه دارەو له مەجلیسدا داد¬تری تا هەر کەسیک تینووی بن لیی بخواتەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دوسر
[ا ]
(دوسەر - duser)
جوره رووەکیکه له گەنم دەچیت.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشنوسە
[ا - مص ]
(ئوشنوسە - uşnuse)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اموسنی
[ا - مص ]
(ئاموسینی - amûsinî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوساخ
[ع - ا ]
(ئەوساخ - ewsax)
زڕو زبڵ، پیسی، قڕێژی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوستاخ
( (ئوستاخ - ustax))
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوستاد
[ص - ا ]
(ئوستاد - ustad)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوستام
[ا ]
(ئوستام - ustam)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوسط
[ع - ص ]
(ئەوسەت - ewset)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اوسع
[ع - ص ]
(ئەوسەء - ewse’)
فراوانتر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بنوسرخ
[ا ]
(بونووسورخ - bunûsurx)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بنوسیاه
[ا ]
(بونوسییاه - bunûsiyah)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بوستان
[ق - ا ]
(بووستان - bûstan)
بیستان، گوڵزار، باخی میوه، گوڵستان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بوسلیک
[ا ]
(بوسەلیک - bûselik)
ناوی ئاهەنگێکی مۆسیقای ئێرانییه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بوسه
[ا ]
(بووسه - bûse)
ماچ، راموسان، بۆسه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بوسیدن
[مص. م ]
(بووسیدەن - bûsiden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بیوسنده
[ص - فا ]
(بەیوسنده - beyûsende)
چاوەڕوان، تەمادار، تەماحکار.