تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روی نهادن
[مص. ل ]
(رووی نیهاده ن - rûy nihaden)
ڕووتێکردن، رووکردنه که سێک یان شتێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رگ نهادن
[مص. ل ]
(ره گ نیهاده ن - rignihaden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زنهار
[ا ]
(زینهار - zinhar)
زینهار، ده خیل که وتن، په نا، به ڵێن و په یمان، په نابردنه به ر که سێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زنهارخوار
[ص. فا ]
(زینهار خار - zinhar xar)
په یمان شکێن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زنهارخوردن
[مص. ل ]
(زینهارخورده ن - zinhar xûrden)
په یمان شکان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زنهاردار
[ص. فا ]
(زینهار دار - zinhardar)
وه فادار، به ئه مه ک، که سێک په نای هه بێ یان په نادار بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زنهاری
[ص ]
(زینهاری - zinharî)
خودان په یمان، که سێک ئه مان و په نا بخوازێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهاب
[ا. مر ]
(زیهاب - zihab)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهاد
[ا. ع ]
(زوههاد - zuhhad)
خواناسان، خواپه رستان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهادت
[مص. ع ]
(زه هاده ت - zehadet )
خواپه رستی، گوێ نه دان به دنیا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهار
[ا ]
(زیهار - zihar)
به رموسڵدان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهار
[ص. ع ]
(زه ههار - zehhar)
دره وشاوه، به بریق و باق.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهانیدن
[مص. م ]
(زیهانیده ن - zihanîden)
گه وره کردنه وه ی درزێک تا ئاوی لێ بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زینهار
[ا ]
(زینهار - zînhar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سازونهاد
[ا.مر ]
(سازو نه هاد - sazû nehad)
ڕێ و ره سم.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبزبهار
[ا. مر ]
(سه بز به هار - behar sebz)
نه وایه کی مۆسیقای کۆنه، سه وزی به هار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبزه بهار
[ا. مر ]
(سه بزه ی به هار - sebzey behar)
سه وزه گیای به هار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ستهاء
[مص. ع ]
(سه تهاء - setha’)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ستوهانیدن
[مص. م ]
(سوتوهانیده ن - sutûhanîden)
ماندوون کردن، ته نگه تاو کردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سحرگاهان
[ق ]
(سه هه رگاهان - gahan seher)