وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیرمان

[ص ]

(شیرمان ـ șîrman)

به جه رگ ، مێرخاز ، شێره پیاو شێر ئاسا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیرماهی

[ا.مر ]

(شیرماهی ـ șîrmahî)

جۆره ماسییه کی گه وره ی ده ریاییه ، شێر ماسی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیرین شمایل

[ص.مر ]

(شیرین شمایل ـ șîrîn șemayêl)

ڕەزا شیرین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیماء

[ص.ع ]

(شەیما ء ـ șeyma’)

ژنی خاڵبه ڕوو ، ژنی خاڵدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صبحدمان

[ق ]

(سوبح ده مان - subiĥ deman)

به ره و به یانیان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلماء

[ص.ع ]

(سه لماء ـ selma’)

ژنێ که گوێی له بنا بڕابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صماء

[ص.ع ]

(سه مماء ـ semma’)

ژنی کەڕ، سه خت و قایم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صمات

[مص .ع ]

(سومات ـ sumat)

بێده نگ بوون ، بێده نگی، خاموۆشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صماخ

[ا.ع ]

(سیماخ ـ simax)

ناوی گوێ، کونی گوێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صمان

[ا.ع ]

(سوممان ـ summan)

کەڕان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صمان

[ا.ع ]

(سوممان ـ summan)

زه وی به رده ڵان و ره قه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صمیمانه

[ق.ص ]

(سه میمانه ـ semîmane)

دۆستانه، دڵسۆزانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضمائر

[ع ]

(زه مائیر - zemaîr)

ویژدان،ناخ،باتین،راناو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضمائم

[ص.ع ]

(زه مائیم - zemaîm)

پاشکۆیان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضماد

[ا.ع ]

(زه ماد ـ zemad)

زامبه ند، (په ڕۆیه ک که زامی پێ ببه ستن)، مه ر هه مێ له برینان بنرێ،مه رهه می سه ربرین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضمار

[ا.ع ]

(زیمارـ zimar)

په نهان،سامانی په نهان،سامانێ که له ده ست چوو بێ و ئومێدی گەڕانه وه ی نه بێ،قه رزو به ڵێنێ که پشتی پڵ نه م به سترێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضمان

[مص.م ]

(زه مان ـ zeman)

زامن کردن،که فلی کردن،زه مانه ت کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضمانت

[مص.ل ]

(زه مانت ـ zemanet)

دووچاربوون به نه خۆشییه کی دایمی که جاربه جار توندی بکات و ببێته مایه ی که وتنی نه خۆش له جێگه دا ع بوون به که فیل،زه مانت کردنی که سێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طالمات

[ا.ع ]

(تاممات ـ tammat)

ڕووداوی گه وره و به ڵای قورس، وێردو قسه ی سۆفیان، وڕاوه ی هه ندێ له سۆفی و ده روێشان، په سڵان، رۆژی قیامه ت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرماح

[ص.ع ]

(تیرهماح ـ tirimmaĥ)

پیاوی گه وره ره چه ڵه که و مه نشورو ناودار، پیاوی دووربین.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان