وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عار

[ا.ع ]

(ئار - ’ar)

عه یب و نه نگ، ریسواییع شه رمه زاری،فه زیحه ت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارز

[ا.خ ]

(ئازه ر ـ azer)

ناوی پیاوێکه ده ڵین به بێ ئیمانی مردووه و پاش چل رۆژ حه زره تی عیسا زیندووی کردۆته وه و ئه وجا ئیمانی هێناوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض

[ا.فا.ع ]

(ئاریز ـ ariz)

پێشهات،ئه وه ی که پێش بێ و زوو بڕوات، عه رزکار، ته ختی ده موچاو،چاره،روخسار،روو،شکاتکار،رووداو،قه وماو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض شدن

[مص.ل ]

(ئاریزشوده ن ـ arizșuden)

ڕوودکان، سکاڵاکردن، دادخوازی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضه

[ا.فا.ع ]

(ئاریزه ـ arize)

شتێ که پێش بێ،پێشهات، رووداو،قه وماو، نه خۆشی، به ڵا، رووداوی چاوه ڕوان نه کراو، پێویستی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضی

[ص.ع ]

(ئاریزی - arizî)

ناپایه دار،ره وته نی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضین

[ا.ع ]

(ئاریزین ـ arizeyn)

هه ردوو رووی ده موچاوع هه ر دوولای چاره، هه ردوو لای رووخسار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارف

[ا.فا.ع ]

(ئاریف - arif)

دانا،به سه برو حه و سه ڵه، خواناسع حه کیمی ره بانی ع سۆفی، ده ڵێن عارف که سێکه بۆیه خوا ده په رستێ چونکه شایسته ی عیباده تهع نه ک به ئومیدی پاداشت یان له ترسی سزا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارفانه

[ق.ص ]

(ئاریفانه - arifane)

عارفانه، به شێوه ی عارفان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارفه

[ا.فا ]

(عاریفه - arife)

ئافره تی پشوو درێژو به سه بر، ناسراوع به خشش ع چاکهع کرده وه ی چاک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاری

[ص.ع ]

(ئاری ـ arî)

ڕووت، بێ جل و به رگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریت سرا

[ا.مر ]

(ئارییه ت سه را ـ arîyetsera)

دنیای فانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریتی

[ص.ن ]

(ئارییه تی - ariyetî)

ئیره تی،ئه ما نه تی،ئه وه ی پایه دار نه بێ وه کو عومر، شتێ به ئه مانه ت وه ر بگیرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ص.ع ]

(ئارییه - ariye)

عاره بی ره سه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ص.ع ]

(ئارییه - arîye)

ڕووت (بۆمێ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ا.ع ]

(ئارییه - arîye)

به ئه مانه ت، شتێ به ئه ما نه ت وه ر بگیرێ و پاشان بدرێته وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استعارە

[ع - مص - م ]

(ئیستیئارە - istiare)

خواستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعارض

[مص. ع ]

(تەئاروز - tearuz)

دژایەتی کردنی یەکتر، ناسازگاری، ناتەبایی، ناکۆکی، ناشێلگیری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تعارف

[مص. ع ]

(تەئاروف - tearuf)

یەکتر ناسین، خێرهاتنی یەکتر، پێشکەشی دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعاریر

[ا.ع ]

(شە ئاریر - şe’arîr)

شاعیرۆکان ، خەیاری ورد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

متعارض

[ا.فا.ع ]

(موتەئاریز - mute’ariz)

ناکۆک، ناتەبا، دووکەس یان دوو شت دژی یەک بن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

متعارف

[ا.فا.ع ]

(موتەئاریف - mute’arif)

باو، ئاسایی، دوو کەس یان زیاتر لەگەڵ یەکدا ئاشنا بن، یەکتر ناسین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارج

[ا. ع ]

(مەئاریج - me᾿aric)

قاڵدرمە، نەردەوان، پەیژە، ئەوەی پێی دا سەرکەوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارض

[ص. ع ]

(موئاریز - mu᾿ariz)

نارازی، بەرهەڵستکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارضە

[مص. ل. ع ]

(موئارەزە - mu᾿areze)

ململانێ کردنی دوو خەنیم، شەڕکردن، شکاندنی قسەی کەسێک، ئوپۆزیسیون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارف

[ا. ع ]

(مەئاریف - me᾿arif)

ئەهلی عیلم و زانستان، خەڵکانی بە نامێ و ناودار، زانست و زانیاران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارفە

[مص. م. ع ]

(موئارەفە - mu᾿arefe)

یەکتر ناسین، ئاشنایەتی پەیداکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

معارک

[ا. ع ]

(مەئاریک - me᾿arik)

شەڕ.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان