تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیشیک
[ا ]
(شیشیک ـ șîșîk)
سوێسکه ، باڵدارێکی گۆشت خۆشه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیطان
[ا.ع ]
(شه یتان ـ eytan ș)
ڕوحی چه په ڵ و موزیر ، یاخی ، لاسار ، دێو ، ئه هریمه ن ، به باوڕی موسڵمانان شه یتان فریشه بوو، چونکه کڕنوشی بوئاده م نه برد تڕۆ کرا ، ئه ویش که وته گومڕاکردنی خه ڵکی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیطره
[ا ]
(شه یته ره ـ șeytere)
شاتەڕه، شادانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیطنت
[مص .ع ]
(شه یته نه ت - eytenet ș)
زۆڵیه تی ، سه ر کێشی کردن ، به دکاری و دووروویی و به د هزرکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیع
[ا.ع ]
(شییه ء ـ ye’șî)
په یڕه وان و یارانی که سێک ، دۆستان و لا یه نگرانی که سێک .
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیعه
[ا.ع ]
(شیئه - ’eșî)
داروده سته ئیکی موسڵمانانی گومراهن که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی کوڕی ئه بی تاڵیب و کوڕه کانی هه یه ، ئه ما نه ش چه ند تا قم و ده سته یه کن له وانه : شیعه ی دوازده ئیمامی که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی و هه ر یازده کوڕه که ی یه ک له دوای یەک هه یه، شیعه ی ئیسماعیلییه یان باتنیی یان حه وت ئیمامی ... له لای ئه وان ماڵباتی ئیمامان له محه مه دی کوڕی ئیسماعیلدا ته واو ده بێ، هه روه ها گروپی زه یدییه که باوه ریان به ئیمامه تی زه ید ی کوڕی ئیمام زه ینه ¬ڵ عابدین دوای بابی هه یه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیعی
[ا.ع ]
(شیئی ـ ’îșî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیفتن
[مص.ل ]
(شیفته ن ـ șîften)
عاشق بوون ، شه یدا بوون ، حه یرمان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیفته
[مص.ل ]
(شیفته ـ șîfte)
شه یدا، عاشق ، سه رسام ، سه رگه ردان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیلات
[ا ]
(شیلات ـ lat șî)
شوێنێ که له ره خی ده ریادا بۆ راوه ماسی دروست بکرێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیلان
[ا ]
(شیلان - lan șî)
شیلان ،رووه ک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیلم
[ا.ع ]
(شه یله م - șeylem)
جۆره گیایه که.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیلنگ
[ا.انگل ]
(شیله نگ ـ eng șî)
سۆنده .
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیله
[ا ]
(شیله ـ le șî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیله
[ا ]
(شیله ـ le eyș)
جۆره رووه کێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیله
[ا.عا ]
(شیله ـ le șî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیلینگ
[ا.انگل ]
(شیلینگ ـ ling șî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیم
[ا ]
(شیم ـ mîș)
جۆره ماسییه که.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیم
[ا ]
(شیم - mîș)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیم
[ا.ع ]
(شییه م ـ yem șî)
خووخده ، دابونه ریت.