وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیر

[ا.ع ]

(شەفیر ـ șefîr)

قەراخی پێڵوی چاو که برژانگی لێ دەڕوێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیع

[ص.ع ]

(شەفیع ـ șefî’)

شەفاعەتکار، خودان هه - ق.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیعا

[ا ]

(شه فیئا ـ șefî’a)

جۆره خه تێکی فارسییه ، خه - تی شکستە، ناوی خۆشنووسێکه که خه تی شکستەی باش نووسیوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیف

[ص.ع ]

(شەفیف - fîf ș)

ڕۆشن ، هەرشتێ روون بێ وەکو شووشەو بلوور هەر شتێکی تەنک و ناسک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیف

[ا.ع ]

(شەفیف - fîf ș)

هەڕەتی سەرما ، بای سارد ، هەڕەتی گەرما.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفیق

[ص.ع ]

(شه فیق ـ șefîq)

میرەبان ، دڵسوز ، بەڕەحم ، میرەبان ، دڵنەرم .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چوب¬شفت

[ا.مر ]

(چوب¬شەفت ـ çûb șeft)

داردەستی ئەستووری نەتاشراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استشفاء

[ع - مص - م ]

(ئیستیشفاء - istişfa’)

شەفاعەت خواستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشفاق

[ع - مص - ل ]

(ێیشفاغ - işfax)

بەزەیی هاتنەوە، دڵسۆزیکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشفتن

[مص ]

(ئاشوفتەن - aşuften)

توڕە بوون، پەرێشان بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تشفی

[مص. ع ]

(تەشەفی - teşefî)

ئارام بوونەوه، چاکبوونەوه، ئاسوودەیی دڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جرشفت

[ا ]

(جەرشەفت - cerşeft)

هەجو، زەم، شیعری داشۆرین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حشفە

[ا. ع ]

(هەشەفە - heşefe)

پەرێز، سەری کێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفشفه

[ا ]

(شەفشەفه ـ şefşefe)

لقی راست¬و ناسک،شوش¬و باریک،شووشە زڕێو زیوی له قاڵب کراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فشفشه

[ا ]

(فیش فیشه - fiş fişe)

فیشەکه شیته.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

كشفتن

[مص. م ]

(کەشەفتەن - keşeften)

شەقکردن، پەڕاگەنده کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مستشفی

[ا. ع ]

(موسته‌شفا - musteşfa)

نەخۆشخانە، خەستەخانە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مستشفی

[ا. فا. ع ]

(موسته‌شفی - musteşfî)

شەفاخواز، ساغڵەمی خواز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مشفق

[ا. فا. ع ]

(موشفیغ - muşfix)

دڵسۆز، میهرەبان، بەبەزەیی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

منشفە

[ا. ع ]

(مینشەفە - minşefe)

خاولی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مکاشفە

[مص. م. ع ]

(موکاشەفە - mukaşefe)

کەشف کردن، ئاشکراکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

هشفیفل

[ا ]

(هەشفیفول - heşfîful)

گێزەری کێوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

کاشفه

[ا. فا. ع ]

(کاشیفه – kaşife)

ئاشکراکەر، کفشکەر، فەزیحەت و ریسوایی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان