وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاشیدن

[مص.ل ]

(شاشیدن - aşidenş)

میزتن، رژان و رۆییشتنی ئاو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاشیه

[ا.ع ]

(شاشییه - iyeșaş)

جۆره تەڕبووشێکە که له میسرو هەندێ وڵاتی دیدا لەسەر ده-کرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاطر

[ص.ع ]

(شاتیر - atirș)

شاتر، نانەوا، نان پێوەدەر، چالاک، زیرەک، سەر قافڵەی کاروانی پاشایان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاطی

[ا.ع ]

(شاتی - şati)

شاتر،نانەوا، نان پێو¬دەر، چالاک، زیرەک، سەر قافڵەی کاروانی پاشایان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاع

[ص.ع ]

(شاع - a’ş)

ئاشکر، پەراگەنده، هاوبەش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعر

[ا.فا.ع ]

(شائیر - şaîr)

هەستیار، هەڵبەستوان، هۆزانڨان، شاعیر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعرانه

[ق.ص ]

(شائیرانه - ş’îane)

شاعیرانه، شاعیرئاسا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعره

[ا.فا ]

(شائیره - a’îreş)

هەستیار، هەڵبەستوان (بۆمێ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعی

[ا.ص.ع ]

(شائی - şa’î)

دوور، بەشی هاوبەش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاغل

[ا.فا.ع ]

(شاغیل - a’îlş)

کار و پیشەیه - ک کەمرۆڤ مژۆل بکات، مژولکار، سەرقاڵکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاغول

[ا ]

(شاغوول - axulş)

شاوڵ، ئەوزارێکە بۆ تا قیکردنەوەی خواری و راستی دیوارو پایه-بەکاردێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاغوله

[ا ]

(شاغوله - şa’ule)

گوڵیک و ریشووی شاشک و شەده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاف

[ا ]

(شافaf - ş)

شاف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافع

[ا.فا.ع ]

(شافیع - şafi’)

تکاکار،شەفاعەتکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافعی

[ص.ن.ع ]

(شافیئی - afi’îş)

یەکێکە لەچوار مەزەبەکەی ئەهلی ¬سو¬ننەت¬و دەدرێته ¬پاڵ ئه-بو عەبدوڵلا محەمەدی کوڕی ئیدریس که ¬یەکێکه لەئیمامانی ئەهلی سوننەت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافه

[ا ]

(شافه - şafe)

شاف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافی

[ا.فا.ع ]

(شافی - şafi)

شیفا¬بەخش،دەرمانێ کە نه خۆش پی چاک بتەوه، بنج ب (وەامی ب چەندو چوون)..

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافیدن

[مص.ل ]

(شافیدەن - şafiden)

کەوتن، خزین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافیعه

[ا.ص.ع ]

(شافیئییه - afi’îyeş)

مەزەبی شافیعی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاق

[ص.ع ]

(شاغ - şax)

دژوار،ئەستەم، قورس،زەحمەت،کاری سەخت و دوژوار.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان