تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاع
[ص.ع ]
(شاع - a’ş)
ئاشکر، پەراگەنده، هاوبەش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعر
[ا.فا.ع ]
(شائیر - şaîr)
هەستیار، هەڵبەستوان، هۆزانڨان، شاعیر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعرانه
[ق.ص ]
(شائیرانه - ş’îane)
شاعیرانه، شاعیرئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعره
[ا.فا ]
(شائیره - a’îreş)
هەستیار، هەڵبەستوان (بۆمێ).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعی
[ا.ص.ع ]
(شائی - şa’î)
دوور، بەشی هاوبەش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشاعرە
[ع - ص - ن ]
(ئەشائیرە - eşa’ire)
تیرەیەکی ئایینیە بە موریدو پەیڕەوانی ابوالحسن علی بن اسماعیل ئەشعەری گوتراوە، سوننی مەزهەبن و باوەڕیان بە جەبریەت هەبووە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشاعە، اشاعت
[ع - مص ]
(ئیشائە، ئیشائەت - işa’e, işa’et)
بڵاوکردنەوەی هەواڵ، مقو مقۆ، دەمگۆ، گوتگوتک، قومی قومی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متشاعر
[ا.فا.ع ]
(موتەشائیر - muteşa’ir)
شیعرباز، شاعیرنمایی، ئەوەی خۆی بە شاعیر بزانێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعر
[ا. ع ]
(مەشائیر - meşa᾿ir)
هەستان، جێی عیبادەتی حاجییان، شوێنی قوربانی کردن، قوربانگە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعرە
[مص. ع ]
(موشائەرە - muşa᾿ere)
شیعر خوێندنەوە بەرانبەر بە یەکتر تا بزانرێ کێ شاعیرترە یان شیعری زۆرتری لەبەرە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعل
[ا. ع ]
(مەشائیل - meşa᾿il)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاع
[ص. ع ]
(موشاء - muşa᾿)
موڵکێک هاوبەش بێ لەنێوان کۆمەڵە کەسێکدا، بەڕەڵڵا.