وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دستاربند

[ا. ص ]

(دەستاربەند - destarbend)

عەمامه بەسەر، میزەر به سەر، مەلا، شاشک به-سەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دستبند

[ا. مر ]

(دەست بەند - dest bend)

بازن، که لەپچه، جوره شاییەکه که دەست دەنیو ده-ستی یه کتر دەنین و دەرەقسن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دلبند

[ص. مر ]

(دیل بەند - dil bend)

خوشەویستی دل، کەسیک که له ناخی دلەوه خوش بویستری، گراوی، ماشقه، بەندی دل.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دیوبند

[ص. فا ]

(دیف بەند - div bend)

دیویدند، کەسیک که دیو بەند بکات، شورەتی تهمورث - ی سییەم پاشای پیشدادییه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روبند

[ا. مر ]

(رووبه ند - rûbend)

ڕووبه ند، رووپۆش، په چه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روبنده

[ا. فا ]

(رووبه نده - rûbende)

که سێک که شوێنی بماڵێ و پاک بکاته وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رگبند

[ا. مر ]

(ره گبه ند - regbend)

قایشێک، یان له زگه، یان سارغییه ک له سه ر ده مار ببه سترێ تا خوینێ لێ نه روات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زناربند

[ص. فا ]

(زونناربه ند - zunnar bend)

که سێک که زوننار له پشت ببه ستێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیبنده

[ا. فا ]

(زیبه نده - zîbende)

شایسته، جوان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیبنیه

[ا. ع ]

(زیبنییه - zibnîye)

سه رکێش، یاخی، پاسه وان، دۆزه خه وان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبنج

[ا ]

(سیبه نج - sibenc)

هه وجاڕ، مژان، دارێ له ئاموودا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سربند

[ا. مر ]

(سه ربه ند - serbend)

سه رپێچی ژنان، شاشک، مێزه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سروبند

[ا ]

(سه روبه ند - serûbend)

سه روبه ند، رۆژو زه مان، ده م وکات، سه رده م.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سنبنده

[ا. فا ]

(سونبه نده - sunbende)

کونکه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شبنم

[ا.مر ]

(شەبنەک - șebnek)

شەونم، ئاونگ،شەڨنم، خوناڤ، سیخوار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شغبناک

[ص.مر ]

(شەغەبناک ¬ـ șexebnak)

پڕ ئاژاوه، ئاژاوەچی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شهربند

[ا.مر ]

(شەهربەند ـ șehrbend)

قوﻟﻟﻪ و قه ڵاتی شار ، حه ساری شار ، شورەی دەوری شار ، زیندانی ، که سێک له گەرما ر¬ۆدابێ .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شەبندر

[ا.ص ]

(شەهبەندەرـ șehbender)

شابه نده ر .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طربنامه

[ا.مر ]

(ته ره بنامه ـ terebname)

نامه یه ک که باسی که یف و شادی بکات، نامه یه ک که خوێندنه وه ی که یف به خش بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طربناک

[ص.مر ]

(ته ره بناک ـ terebnak)

شادمان،خۆشحاڵ،به که یف و به ده ماخ.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان