وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روزبان

[ص. مر ]

(رووزبان - rûzban)

ده رگاوان، په رده دار، پاسه وانی ده رگا، پاسه وانی باره گای میرو پاشایان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رکبان

[ا. ع ]

(روکبان - rukban)

سواران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رگبار

[ا. مر ]

(ره گبار - regbar)

تاوه بارانی توندو به خوڕزم، ده ستڕێژی چه ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریباس

[ا ]

(ریباس - rîbas)

ڕێواس.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریبال

[ا. ع ]

(ریبال - rîbal)

شێر، شێری دڕنده، گورگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریزبار

[ص. فا. ا ]

(ریزبار - rîzbar)

بارانی ورد، بارانی توندو ورد، رێژنه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زاغ زبان

[ص. مر ]

(زاغ زه بان - zax zeban)

زمان ره ش، که سێ که تووک و نه فره ت بکاو دوعاکه ی بێته دی، قه ڵه م، ئه سپێ که زمانی ره ش بێ « نیشانه ی ره سه نییه ».

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زباد

[ا. ع ]

(زه باد - zebad)

ماده یه کی بۆنخۆشی ره شه له رۆن ده چێت که له هه ندێ شوێنی هندو حه به شه دا له حه یوانێکی ده گرن که زه بادی پێ ده ڵێن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبارج

[ا. ع ]

(زه باریج - zebraic)

زه به رجه د.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبال

[ا. ع ]

(زیبال - zibal)

ئه وه ی مێروله به ده م هه ڵیگرێ و بیبات، شتی که م.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زباله

[ا. ع ]

(زوباله - zubale)

ئاوی که م، شتی که م، زڕو زبڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زباله دان

[ا. مر ]

(زوباله دان - zubaledan)

زبڵدان، ته نه که ی خۆڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زباله کش

[ص. فا ]

(زوباله که ش - zubalekeş)

زبڵڕێژ، ئه وه ی زبڵی ماڵان بۆ رشتن ده بات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان

[ا ]

(زه بان - zeban)

زمان، زار (ئه و پارچه گۆشته ی له ناو ده مدایه).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان آور

[ص. مر ]

(زه بان ئاڤه ر - zeban aver)

زمان ته ڕ، قسه زان، به ده م و زمان، خۆش قسه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان باز

[ص. فا ]

(زه بان باز - zeban baz)

زمان لووس، که سێ به زمانی لووس که سێک فریو بدات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان بازی

[ا. مص ]

(زه بان بازی - zeban bazî)

زمانلووسی، رییایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان بره

[ا. مر ]

(زه بان به ره - zeban bere)

جۆره رووه کێکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان بریده

[ص. مف ]

(زه بان بوریده - zeban burîde)

بێ زمان، زمان بڕاو، خامۆش، بێده نگ، یه کێک قسه نه کات و هه میشه مات و بێده نگ بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان بستن

[مص. ل ]

(زه بان به سته ن - zeban besten)

بێده نگ بوون.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان