تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامش پزیر
[ص. فا ]
(رامیش په زیر - pezîr rameş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشت
[ا. مص ]
(رامیشت - ramişt)
ئارامی، ئاسوده یی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگاه
[ا. مر ]
(رامیشگاه - ramişgah)
شوێنی رابواردن (عه یش و ته ره ب).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگر
[ص. ش ]
(رامیشگه ر - gerramiş)
موتریب، عاشق، شایه ر، گۆرانی بێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگری
[ا. مص ]
(رامیشگه ری - ramişgerî)
گۆرانیبێژی، شایه ری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشگه
[ص. ن ]
(رامیشگه - şgehrami)
ته ره بخانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامشی
[ص. ن ]
(رامیشی - ramişî)
مۆسیقاژه ن و ده نگبێژ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامکردن
[مص. م ]
(رام که رده ن - ramkerden)
ڕام کردن، ده سته مۆکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامی
[ا. فا - ع ]
(رامی - ramî)
تیره نداز، تیرئه ناز، ئه نگێوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامی
[انگل ]
(رامی - ramî)
جۆرێکه له وازی وه ره ق.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامی
[ا. مر ]
(رامی - ramî)
جۆره رووه کێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رامیار
[ص. مر ]
(رامیار - ramyar)
شوان، شوانکاره.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
راهنامه
[ا. مر ]
(راهنامه - rahname)
ڕێنامه، نه خشه ی رێگا و بان که گه شتیار و رێبواران وه کو ده لیل به کاری دێنن، سه فه رنامه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رهنامه
[ا. مر ]
(ره هنامه - rehname)
نه خشه ی رێگاوبان بۆ رێنوێنی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روانامه
[ا. مر ]
(ره ڤانامه - revaname)
موافه قه تنامه، سه رۆکی حکومه ت یان ده وڵه ت له سه ر کاری کونسوڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رودجامه
[ا. مر ]
(روودجامه - rûdcame)
ساز، سازی ژێدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روز قیامه ت
[ا. مر ]
(روزی غیامه ت - rûzi xîyamet)
ڕۆژی حه شر، رۆژی پاشین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روزنامه
[ا. مر ]
(رووزنامه - rûzname)
ڕۆژنامه، نامه یک که رۆژانه یان هه فتانه چاپ و بڵاو بکرێته وه و هه واڵ و رووداوێن رۆژانه بڵاو بکاته وه، یه که مین رۆژنامه ی خه تی له ساڵی 1563دا له ڤینیسیادا ده رچوو، یه که مین رۆژنامه ی چاپی له ڤیێنا له ساڵی 1615دا ده رچوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روزنامه نگار
[ا. ص ]
(رووزنامه نیگار - rûznamenigar)
ڕۆژنامه نووس، رۆژنامه وان، رۆژنامه ڤان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روزنامچه
[ا. مر ]
(رووزنامه چه - rûznameçe)
ده فته رێ که بازرگانان دانوستانی رۆژانه ی خۆیانی تێدا ده نوسن، نامه ی سه ربورده و ژینامه و کارو روداوێن رۆژانه، ده فته ری حیسابی بازرگانان.