وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبی

[ا.ع ]

(توبی ـ tubî)

سه ری گوانی چواپێیان وه کو ماین و ماکه رو گیانله به رانی دڕنده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیب

[ا.ص.ع ]

(ته بیب ـ tebîb)

پزیشک، دکتۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیبانه

[ق ]

(ته بیبانه ـ tebîbane)

پزیشکانه ، وه کو پزیشکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیبه

[ا.ص.ع ]

(ته بیبه ـ tebîbe)

پزیشکی ژن ، دکتۆره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیخ

[ص.ع ]

(ته بیخ ـ tebîx)

هه رشتێکی کوڵێنراویان سوره وه کراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیعت

[ا.ع ]

(ته بیئه ت ـ tebîet)

سروشت، ته بیعه ت، میزاج، فیتره ت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیعت شناس

[ص.فا ]

(ته بیئه ت شیناس ـ tebîet șînas)

ته بیعه تناس، پزیشکی زیره ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیعی

[ص.ن.ع ]

(ته بیئی ـ tebî’î)

پسپۆر له ته بیعه تدا، زاتی، فیتری، خۆڕسک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیعیون

[ص.ن.ع ]

(ته بیئیون ـ tebî’îyûn)

ئه وانه ی ته بیعه تیان به سه رچاوه ی خه لق داناوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تطبیق

[مص. ع ]

(تەتبیغ - tetbîx)

بەرانبەری، بەرانبەر کردنی دوو شت لەگەڵ یەکدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قطبین

[ا. ع ]

(غوتبەین – xutbeyn)

دوو جەمسەری باکوورو باشووری گۆی زەوی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان