وشەدان

شفیع

[ص.ع ]

(شەفیع ـ șefî’)

شەفاعەتکار، خودان هه - ق.

شَفيع

مَن یَشفَع / تکاکار. ڕوولێنەر. ناوبژیکەر.

شَفيع

صاحِب حَقّ الشُفعَة / ئەوەی بۆی هەیە بیکڕێتەوە. هەڵی گرێتەوە.

شَفيعٌ من العَدَد

زَوج / ژمارەی جووت.

شفیعا

[ا ]

(شه فیئا ـ șefî’a)

جۆره خه تێکی فارسییه ، خه - تی شکستە، ناوی خۆشنووسێکه که خه تی شکستەی باش نووسیوه.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان