تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرخوش
[ص. مر ]
(سه رخوش - serxûş)
سه رخۆش، مه ست، که یفخۆش، خۆشحاڵ.