وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رده

[ا ]

(ره ده - rede)

ڕیز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رده

[مص. ل - ع ]

(ره دده - redde)

له دین هه ڵگه ڕانه وه، له دین وه رگه ڕان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رده بندی

[ا. مص ]

(ره ده به ندی - red bendî)

چینبه ندی، ریزبه ندی، خانه به ندی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أعادَ اليه الاعتبار والحُقوق والأهلية. رَدَّها اليه

ماف و ڕێزی بۆ گەڕانەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَدهَة

قاعَة. قُسحَة / هۆڵ. قاوش.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

آذان (مُفردها أُذن). حاسَة السَمع

گوێ گویچکە. گوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردهالە

[ا ]

(ئردهالە - ardhale)

پەڵوڵە، ئاردەوا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اسفار مُفرَدُها سِفر ومفردها سَفَر

بڕوانە سِفر. سَفَر.

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

بەردهەڵکەن

[ [به‌رد/1+هه‌ڵكه‌ن «هه‌ڵكه‌ندن» ]]

«نفا.» کەسێکه لەو کان و جێگایانەی خڕکه بەرد دەگەڵ گڵ و خۆڵ تێکەڵه، به کرێ بۆ خەڵکی، یا بۆ خۆی هەڵدەکەنێ و دەیفرۆشێ.* بەڕد هەڵقەن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَرَز (مفردها خَرَزَة)

مایُنَظّم فی خیط / موروو. مت و مووروو. لەپکە. زەنگیانە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خُصَى (مفردها خُصيَة)

بَیضَة / گون. باتو. رتل.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

دەردهەر

غمخوار

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

دەردهەر

خەمخۆر، سەرپەرستی دڵسۆز

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زردهشتی

[ص. ن ]

(زه ردهوشتی - zerd huştî)

زه رده شتی، په یڕه وانی ئایینی زه رده شتی.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

سەردهان(باک)

پلە یێکی پۆلیس و عەسکەرییە. ئۆنباشی .چاوەش

سەرچاوە: شیرینی نوێ

صِئبان (مُفرَدُها صُؤابة)

بیض القمل / گەرای ئەسپێ. کڕێش. ڕشک. ڕژە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عَجائب (مفردها عجيبة)

أعجوبَة. مُعجِزَة / سەیر. سەرسوڕمێن. دەگمەن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عشائِر (مفردها عَشيرة)

قبائل / چەند هۆز و تیرەیەک.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عوائد (مفردها عائدة)

ریع. مدخولات. نَفع / سوود. کەڵک. دەستکەوت. قازانج. بەروبووم.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَمل (مفردها قَملَة(

حَشَرَة / ئەسپێ. سپێ. سپە. هەسپێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قواعِد (مفردها قاعِدَة)

بڕوانە قاعِدَة.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مُصران (مفردها مَصسير)

أمعاء / ریخۆڵە. رۆڤی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مَلائِكة (مفردها مَلاك). كائن سماوى

پەری. مەلایکەت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مناجِذ (مفردها خُلْد)

حیوان / مشکە کوێرە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان