کچی عازەب

کیسەی پارە

کۆڵەبەست

گەنم و جۆی بەراو

بساردە، آب بستە. (زمینی کە برای کاشتن آب بستە باشند.)

ڕەپستە (زەویەک کە بۆ چاندن ئاو دراوە.)]

مموە، مسقی.

آبسته، بسارده

ڕەپستە، دەغڵێ کە لە پێشدا زەویەکەی ئاو دراوە وشوو کراوە و دوایی تووی لێ چێندراوە

«نتـ.، ستـ.»، «سنـ.، سیمـ.، هلـ.» ۱-شێوەیەکی کشتوکاڵە بۆ چاندنی گەنم وجۆ. ۲- دەغڵێکی بەم شێوەیە چاندرابێ. تێبــ.ینی: پاش نیوەی هاوین، زەوییەکی مەبەست بێ بەم شێوەیە دایچێنن، ئاوی لێدەنێن و هەر کەشی هاتەوە دایدەچێنن و ئاوی دەدەن، ئەو ساڵە هەندێ شین دەبێ و زستان لە ژێر بەفرا دەمێنێتەوە ساڵی ئاییندە زووتر لە دەغڵێ دیکە پێدەگا. ٭ڕەپستە. کوڵەپەست.

دەغڵ و زەوی بەراو، زەوییەکە بەراوبێ، ڕەپستە، ئاڤانی، کۆڵەبەست، کۆڵەبەس،(هەو) ڕەباس، بەراو، پاراو، زەوی کشتوکاڵێکە ووشکە وەرد نەبێ. دەغڵێکە پێش پەڵەی چاندرابێ. زڕمنداڵ

آتش در دهان دارد، تند سخن می گوید.

[(توند قسە دەکات.)]

فی فمە نار، طلیق.

وتەی پرسیار

آیا

داخۆ، تۆ بڵێی؟: زارم وەکوو خیلال و نەحیفم وەکوو خەیاڵ/ئایا دەکەومە زار و بەڵدا دەکەم ختوور «نالی»

«ئمـ.» تمـ: ئاخوا. «زارم وەکوو خیلال و نەحیفم وەکوو خەیاڵ» «ئایا دەکەومە زار و بە دڵدا دەکەم ختوور» «نالی». ٭ئایاکو، ئایەکو.

(خۆ)دامەکە. ئایاکوو، داخووم، مرازی پرسیارە: (باک)چما، ئارا، ئەرێ، ئاخۆ، داخۆ، چمان، ئەیە، ما،(باد)گەلۆ تۆ بڵێی، دەڵێی.

آیا؟. مگر؟ (کلمەی استفهام است.)