تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



دۆڵیان
دول. (دول آسیا که گندم در آن ریزند.)
دۆڵیان
تالاب، سَنگاب. (آب باران که در گودی سنگ می ماند، و عابرین می خورند.)
دۆڵیان
دۆڵدان، دۆڵیدان.[دۆڵاش (دۆڵاشی ئاش کە گەنمی پێدا دەکەن.)]
دۆڵیان
دۆڵە، دۆڵاو، ئاوگیر.[زۆنگ (ئەو زەلکاوی کە ڕووبار لە دەوروبەری خۆیدا دروستی دەکات.)]
دۆڵیان
دۆڵە، دۆڵاو.[(ئەو ئاوی بارانەی لە ناو چاڵی بەرددا دەمێنێتەوە و ڕێبواران لێی دەخۆنەوە.)]
دۆڵیان
قادوس. (کُور)
دۆڵیان
وَقب، جَبأ، ثمَد.
دۆڵیان
ثَمَد، وَقب، وَقط، وَجذ، فَقأ، فَقِیئ، وَقِیط، جَباً، رَدهَة، حَشرَج.
دۆڵیان
ناو آسیا
دۆڵیان
(نێ.) ی ئاشییە، دۆڵدان، دۆڵیدان، ئاوی بارانە، کە لە ناو بەردی قووڵ دادەمێنێتەوە و ڕێبوواران لێی دەخۆنەوە ، دۆڵە ، دۆڵاو
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دیان
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دیان
[ص. ع ]
(ده ییان - deyyan)
ژمیریار، داوەر، قازی.
دیان
دَندان، دَند، گز، گاز.
دیان
ددان.[دان]
دیان
سِن، ضَرس، اُرّم، عاجِمَه.
دیان
ددان، دوان
دیتان، چاویان پێ کەوت
خاچ پەرس، فەلە، فللە
دیان
(ئەردە.کەڵ.دەر):ددان.فەلە، عیسایی. (هەورا.): دیتن،سەیرکردن،نۆڕین