راوە، شەرح

راڤەکردن

کەرەیەکە کە شوان دەیچنێتەوە لەبری مزی شوانانەی

حق لقدم، پایمزد

نرخی کاڵەدڕان، هەرماڵێک شتێک ئەدەن بە شوان بۆ قەرەبووی پاڵا، پاڵا درانە

ڕۆنی کەرەیە، کە شووان لەبری مزی شووانێتی دەیچنێتەوە یا کرێیەکە شووانان لەباتی شووانانەی خۆی لە خاوەن ئاژاڵی دەستێنێ

گوڵئامێز، تێکەڵ بە گوڵ.

یا گومبەدی نەزهەتگەهی نێو باغچەسەرا بێ
ئەلوانی گوڵامێز و شەکەربێزی تیابێ؟!

بَرگ مو.

[پەلكی ڕەز.]

خُلب، وَرَقُ الکَرم.

برگ مو

پەلکی ڕەز

پەلکەمێو.

نوکرتم

«نتـ.»، «بکـ.» من غوڵامی تو تمـ: ئەزبەنی.

بەڵام، بەڵان

وتەیەکە دەبێژرێ لە دوای چەند وتارێکەوە بۆ لابردنی بیرێک کە بگونجێ لەوێدا ببرێ

پَن، وَلی.

بەڵان، نەمان، وەڵی. [ئەمما، وەلێکان]

اَمَّا، لکن.

لیکن

بەڵان، ئەمما

«بن.، بد.،» بۆ ئەم مەبەستانه بەکاردێت 1- بۆ بەستنی دوو مەبەستی لێک جیاواز.:: بچن بەڵام زۆر دامەنیشن. 2- بۆ ددان بە مەبەستێکدا هێنان، تەسدیق کردنی کارێک:: ئەوه ئیشه کەوایه بەڵام تۆش حەقته. 3-بۆ سرنج ڕاکێشان یا وریا کردنەوەی کەسێک کە کارێک نەکا::بەڵام نەچی بۆی بگێڕیتەوه. بەڵام نەچی لەوێ دای کوتی، منداڵینه بچن بۆخۆتان یاری بکەن بەڵام جلکەکانتان پیس نەکەن. 4- بۆ ترساندن و هەڕ ەشە لێکردن:: چی دەکەی بیکه بەڵام لەبیرت نەچێ. جارێ دەنگ ناکەم بەڵام هەروای ناخوا. 5- بۆ دیاری کردنی زۆر و زەبەندی شتێ.:: جوان بەڵام جوان. ئازا بەڵام چ ئازایە ک. 6- بۆ دیار خستنی سەرنەکەوتن له کارێکا. زۆرم هەوڵدا بەڵام دەرگاکەم هەر بۆ نەکرایەوه. زۆری دەگەڵ خەریک بووم بەڵام دەگەڵم نەهات. زۆر دەخوێنێتەوه بەڵام هیچ حاڵی نابێ.* ئەمما. وەلێ. «مک» بەڵان. «بک» » لێ.

بەڵان، بڵام، تەنانەت، ئەمان، وەلێ

بەندەی کەمەربەستە

رَهی، بُلون، بَنده، بَرده، دادو، لالا، زرخرید، خواجەتاش، کودَک.

بەنه، بەرده، کەمەربەسه، زەڕخڕی. [کۆیله، بەنده، غولام]

عَبد، غُلام، رَقیق (ضد عَتیق)، وَکَ.

غُلام
خُدای من

خولام
خودای من

بەندە ، نۆکەر، کۆلە ، بەنی

زیدَک، لیتَک، کودَک، غلام بچه، خانه شاگرد. (اشاق)

بەندەزاده، بەردەزاده. [نۆکەرزاده]