تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ژێرکەن
قَلع.
ژێرکەن
ئەردە.):لادڕکە،کەوەڕک،قەڵەشتی بن بەرد)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کارێزکەن
کەسێکە کە کارێز لێ بدا
کارێزکەن
کُمُش کن، کُمُش زن، کَنکن، کَدکَنف شکاون، شکاونده
کارێزکەن
قومشکەن [ئەو کەسەی کارێز هەڵدەکەنێت]
کارێزکەن
مُقَنّی، حَفّار
کارێزکەن
کسی که کارش ساختن کهریز یا قنات است، مقنّی
کارێزەکەن
کارێزهەڵکەن
کانکەن
معدنچی
کاڵکەن
میوه کال چیده
دمل نارسیده تیغ زده
کاڵکەن
میوەیێکە بە کاڵی لێ بکرێتەوە پێش گەییشتنی. قونێرێکە پێش گەییشتنی دەرگای بکرێتەوە
کومشکەن
کُمش زن، کُمش کن، شکاونه
کومشکەن
قومشکەن، کەرێزکەن [کەسێک کە کارێز هەڵدەکەنێت]
کومشکەن
حَفّار، نَقّاب
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کۆکەن
کۆکەن
خَو، خَسور، کوه کند (هنگام علف بریدن کوه)
کۆکەن
ئاڵف بڕین [ (کاتی ئاڵف بڕینی کێو)]