تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



فسکەن
قومشکەن
کُم َکن، کوم شکن، کُمش زن، کَن کَن، کَتکَن، چاه کن، کاریز کن، کُماسه، شکاونه، شکاونده، آهون بر، چاه جو
قومشکەن
نەغمکەن، کارێزکەن [کەسێک کە کارێز هەڵدەکەنێت]
قومشکەن
نَقّاب، حَفّار، اَکّار، نَزّاح، مُقَنّی
قومەشکەن
ڕەهەندلێدەر، کەنکەنەچی، قوموش کەن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قەبر هەڵکەن
کەسێکە کە هەر گۆڕ بۆ مردوو هەڵ بکەنێ
قەبرەڵکەن
آدم گورکن
قەبرەڵکەن
قر برەڵقەن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قەورکەن
قەبرهەڵکەن
قەورکەن
قەورکەن
گۆڕکەن [قەبرەڵکەن، گۆڕ هەڵکەن]
قەورکەن
حَفّار، نَبّاش
قەوورکەن
گۆڕکەن٬ گۆڕهەڵکەن
لاکەن
سم، سُمب، سُمج، سُمچه، کَنده، نهفت، نهان دره. (جایی کەدر کوەیا صحرا برای مسافر یا حیوانات حفر کنند.)
لاکەن
لادڕگە، لادڕ. [(چاڵێکە لە شاخ یا لە دەشتدا بۆ ڕێبوار یا ئاژەل هەڵدەکەنرێت.)]