شکس (کۆڵ دان) [شکست، بەزین]

بێ شاخ [ (بەرانبەری ئاژەڵی شاخدار)]

[ (گیایەکە پسڵ یشی پێ دەڵێن)]

کاڵ، کۆڵنج (کنجوکۆڵ) [نەگەیشتوو، نەبەکام]

اِبّالَه، کاره، جُرزَه، حِطء، حال

ظَهر، کاهِل

وَلَد، تَولَب

کال

اِنهِزام

جَمّاء، اَجَمُ

فِجّ

کولەپشت
میان شانه، قلمدوش
حیوان بی شاخ
انگشت بریده
بچه درنده و آهو
سوزن نک شکسته
پسوند به معنی کاونده
گیاهی است خوردنی
خام، ناپخته
کال، نارس
کنایه از ناشی
کمین شکارچی
مشت
از محصولات مازو

تێلەکە
سەرشان، قەڵاندۆش
ئاژەڵی بێشاخ
قامک پەڕیو
بێچوی دڕندە و ئاسک
دەرزی و سووژنی نووک پەڕیو
پاشگر بە واتا: کەسێ کە زەوی دەداتەوە
گیایەکی دەشتە دەخورێ
خاو، پوخت نەبووگ
کاڵ، کرچ
برێتی لە ناشارەزا لە کار
رەبەت، سیپە
مستەکۆڵە، مشت
برێک لە بەرەکانی دارمازو

گیایەکی کووێستانییە گەڵای درێژکۆڵەیە بنەکەی سوورە دەکرێتە کەلانە. (هەو.):پشته٬ پشتی٬ (خۆ.ڕەوا.):تل ٬ تێلەکە٬ تەلاش٬ گوورز٬ (دەر.):تیله٬ چتێکە ئادەمیزاد بتوانێ بە پشتی هەڵیگری.لە-بوونەۆە:ڕزگار و ئاسوودەبوون٬ لە ئێخەبوونەوە.لە-کردن:چت یا گیان لەبەر بە پشت هەڵگرتن. لە-کردنەوە:کۆتایی پێدان٬ خۆڕزگار کردن٬ -خستن: کۆڵ دانان.سست٬ دەستەووستان٬ تەپ٬ بێدەستەڵات٬ خاو.جاش٬ جاشک٬ جاشکەکەر٬ نەبڕ٬ کول٬ هەموو جوورە پاچ و بیوور و ئیتر٬ کە زۆر کاری پێکرا-دەبێ٬ کول و نەبڕ دەبێ٬ دەست یا پەنجە قرتاو.گیان لەبەرێکە دەستی یا پێی یا هەردووکیان کۆڵ بێ٬ (کە.):کوتمە(بۆدەست وپێ)٬(ڕۆژ)پێکۆڵ.پاکوور.کۆریس٬ بزنی بێ شاخ٬ گیان لەبەری بێ شاخ٬ (هەورا.): قەم٬ تەبەکی هەویری.جلشوشتن٬ شیو٬ (کە.):کوڵ٬ (ئەردە.): هاڵ٬ ئەشکەوت.(زا.):دۆڵیانەی ئاشه٬ کە دانەوێڵەی تێدەکرێ٬ کە ووردە ووردە بچێتە ناو چەرەخۆرەوە٬ (باک.): بێ شاخ٬ کۆچ٬ کۆریس٬ کۆل٬ کۆلیس٬ شاخ کورت٬ شاخ شکاو. (باک.): ڕووت٬ ڕووت و قووت٬ کۆت. (کە.):جۆگەیەکە وەکوو ئاخوڕ دروست دەکرێ لە قسڵ و گێچ یا لە تەنەکە لەو ئاواییانەی ٬ کە ئاویان نییە ئاوی تێدا دەدەن بە ماڵات و ووڵاخ و ئاژاڵان

پُشت دادن، شکست خوردن (مغلوب شدن)

شکس خواردن، [بەزین]

اِنهِزام، دَبَرَه

تَُش، سوز دل

سۆز دڵ [قوڵتی دەروون]

حَرارَهُ القَلب