تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کنج
نارَس، نارسیده، کَبود
کنج
کاڵ، کەوگ، نەگەیگ (کاڵوکنج، کنج و گەوک) [نەگەیوو، نەبەکام]
کنج
فِجّ
کنج
(جز.):تەنها بە مراد خانی دەڵێن. (باک.): بێ نووێژی ژنان٬ تێکەوتن.-ێ وی هاننه٬ لبەرکنجایه٬ بێ نووێژ٬ تێکەوتووە. (باک.): بەرگ٬ جلک٬ پۆشاک٬ (ئەردە.): چتی کاڵ و کرچ
کنج و کۆڵ
بڕوانە:کنج
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجار
[ص ]
(کەنجار – kencar)
تڵپه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجد
[ا ]
(کونجید - kuncîd)
ڕووەکێکه، کونجی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجده
[ا ]
(کونجیده - kuncide)
کنجر
(باد.): پەڕۆ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجل
[ص ]
(کونجول - kuncul)
کەچوكۆڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجه
[ا ]
(كينجه - kince)
جۆره تکەیەکی گۆشته.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجه
[ص ]
(کونجه - kunce)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجه
[ا. فر ]
(کۆنجه - konce)
مۆڵەت، مادونی، ئیجازه.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کنجڕ
کنجڕ
کهنەپاره
کنجڕ
پەڕۆکۆن، بزگوڕ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجک
[ص ]
(کونجەک - kuncek)
تازه، نوێ، جوانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنجک
[ا ]
(كەنجەک - kencek)
نارەوەند، درەختێکه.