تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



خاکشیر
خاکشیر، خاکشی، خاکژی، خاکشو، شَفتَرَک، سوارون.
خاکشیر
خاکشیر، کرم آب، کرمابه.
خاکشیر
گیایەکه بۆ دەرمان دەشێت.
خاکشیر
کرم ئاو. [کرمی ناو ئاو.]
خاکشیر
خُبّة، خُئبَة.
خاکشیر
جُرثوم.
خاکشیر
گیایەکە دەڵێن دەرمانە
خاکشیر
گیایەکی بەهاری باڵابەرزەتۆوێکی هەیەوەک تۆوی تووتن لەگەڵ شیری کچان تێکەڵ دەکرێ بۆفێنکی دەدرێ بەمندال.کرمی ئاو.
خاکشین
(باک.)گیایەکە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دامن درکشیدن
[مص.ل ]
(دامەن دەرکه شیدەن - damen derkesiden)
دوورکه وتنه وه، قسه دابرین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
درکشیدن
[مص. م ]
(دەرکه شیدەن - derkesiden)
نوشین، بی دەنگ بوون، کشانەوه، که نارکه وتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زبان درکشیدن
[مص. ل ]
(زه بان ده رکه شیده ن - zeban der keşîden)
بێده نگ بوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زیرپاکشیدن
[مص. م ]
(زیرپاکه شیده ن - zîrpa keşîden)
قسه لێ ده رهێنان به فڕوفێڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرکشیدن
[مص. ل ]
(سه رکه شیده ن - serkeşîden)
سه ردان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرکشیدن
[مص. ل ]
(سه رکه شیده ن - serkeşîden)
خواردنه وه ی شتێک به په رداخ یان پیاڵه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شمشیرکشیدن
[مص.م ]
(شەمشیر کەشیدەن ـ șemșîr keșîden)
شیر راکێشان و دەرهێنان له کیلان به مەبەستی شەر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضررکشیدن
[مص.ل ]
(زه ره ر که شیده ن - zerer keșîden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فراکشیدن
[مص. م ]
(فەراکەشیدەن - fera keşîden)
بەلای خۆدا راکێشان، هەڵکێشان، بۆ سەره-وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فروکشیدن
[مص. م ]
(فورووکەشیدەن - furûkeşîden)
ڕاکێشانی جڵەوی وڵاخ و دابەزین.