تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



چراخان
چراخان
شەوگەڕ، شەوگڕ. [چرا هەڵکردن بۆ شادی.]
چراخان
مُصبَح، اِصباح، اِصطِباح، اِسراج، اِنارَة. (مَشاعیل)
چراخان
چراغانی
چراخان
بەبۆنەی شادمانی و پیرۆزی و چتێکی ترەوە، کە لەناو هەموو کۆڵان و پێش دووکان و بازاڕیدا زۆر چرا هەڵکرابێ_ی پێدەڵێن، شەوگڕ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
چراخور
[ا. مر ]
(چەراخور - çeraxûr)
چراخپا
چراخ¬پا، چراغ¬پا، چراغ¬پایه. (دو دست برداشتن اسپ)
چراخپا
شاخ. [(دوو دەست بەرز کردنەوەی ئەسپ.)]
چراخپا
شَبو، شَبوب، شِباب، شَباة، طُموح، اِتلِئباب، شابي، شَبوب.
چراخپا
ئەسپێ کە چەپۆکانە دەکا و هەر دوو دەست بەرزۆ دەکا
چراخپا
هەستانە سەر پاشووانی ئەسپان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
چرادان
قوتیلەی چرا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
چرادان
شوێنێکی تایبەتییە کە هەر چرای تێدا دابنرێ
چرادان
چراغدان، چرغنده، مرزه، مزره، روشندان، چراغ¬بره.
چرادان
جێگه چرا.
چرادان
مِشکوَة، نِیراس.
چرادان
چراغداران، چراغپایه
چرادان
جێ چرا، ئەو شتە یان ئەو شوێنەی چرای لەسەر دادەندرێ