تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پادو
[ا. ص ]
(پادو - padew)
شاگرد، کەسێک به پێیان بەدووی کاراندا دەچێت، وەکو شاگردی موغازان و نانەواخانه.
پادوا
داس، پادام. (نوعی از دام است، ضد «دەسەدار».)
پادوا
جۆره دارێکه. بەرامبەری «دەسەدار».
پادوا
شَرَک، نَصیِب.