تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەختە
وەختە
دەمەکەی نزیکە، کاتی نەدوورە
ئەوە تالحە
نێری و بەرانی دابەستە
وەخران
(خۆ.): وەدرەنگ کەوتن٬ وەدووکەوتن. –دن: وەدواخستن٬ وەدرەنگ خستن
وەخستن
آویزان کردن
وەخستن
دالەقاندن، ئاوێزان کردن: زریزەی بە کەوادا وەخستووە
وەخشوور
وەخشیره
وَخشیرَک. (تخم بستیباج، کەبەکُردی «خیلال مەککە» گویند.)
وەخشیره
وەخشیره
وَخشیرَق.
وەخوا
به خدا قسم
بنوشد
به وسیله نمک
وەخوا
سوێند بە خودا
بخواتەوە
بەخوێ
وەخوێنە
نوشته را بخوان
وەخوێنە
بخوێنەوە: ئەو قاقەزەم بۆ وەخوێنەوە
وەخژن
آرامش