تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەنی
وەنی
(هەورا.): قەزوان٬ قەسکوان٬ (دەر.): قەسقووان٬ (باک.): وەکو٬ ئاوا٬ بەوچەشنە
وەنە
بەنە، بەندە، خوڵام، عەبد
بۆلای، بۆ: وەنەم کیانو
وەندراو
وەنەبێ
وانەبێ٬ نەوەکوو وابێ
وەنەت
ازتو
وەنەتەق
وَن، بَن، بَهن، کن، وَندانه، بانقش، نانکَش، ختجَک، بوکَلَک. (تُرک «چاتلانقوش» یا «چَتلاقوچ» می گویند.
وەنەتەق
وەن، قەسخوان. [قەزوان (تورک «چاتلانقووش» و «چەتلاقووچ»ی پێدەڵێن.)]
وەنەتەق
بُطم، بَن، الحَبَّةُ الخَضراء.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەنەتەق
درەختێکی پچکۆلەیە بەرێک دەگرێ وەک قەزوان، بەڵام ئەم وردتر و ناسکترە
وەنەتەق
قەزوان
جۆرە دارە قەزوانێکە بەرەکەی وردە، بنەوشیلە
وەنەدیگ
وەنەدیگ
شیشە. [تەبەقی شووشە]