تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەدقەوڵ
بەدگفت، بەدگوفتار، بێ گوفتار. (بەد گفتار، بێ گفتار ) [بەدقەول، پەیمان شکێن]
بەدقەوڵ
غَموص، مُخلِفُ الوَعد، کَذوب، کَذّاب.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرکوڵ
(بەرکوڵ کردن): خواردنی کەمێک لە چێشت لەپێش پێگەیشتنیدا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرکوڵ
ئەندازەیەکە لە چێشت کە لەپێش پێگەیشتنیدا بخورێ
بەرکوڵ
پیش پُخت، سَرجوش، سَرپُخت.
بەرکوڵ
سەرکوڵ.[تەواو ¬نه کوڵاوی چێشت.]
بەرکوڵ
عِفاوةَ.
بەرکوڵ
[[1-به‌ر/4+كوڵ «كوڵین» ]]
«نت.» هێندێک چێشتە کە پێش ئەوەی بۆ هەموو خەڵکی ماڵ تێ بکرێ، دەکرێتە قاپێکەوه. تێبــ.ینی: ئەمە زیاتر بۆ «منداڵان تێدەکرێ و دەیاندە نێ بیخۆن، یا بۆ کەسێک «زیاتر کابان» کە زووتر برسی بووبێ.
بەرکوڵ
سەرکوڵ، (هەورا) وەرکول، کەمە چێشتێکە لە پێش گەیشتنیدا بخورێ.(کردن: کەمێک لە چێشتێک خوواردن لە پێش پێگەیشتنیدا. بەرکوتی دەغڵی، سەرکوڵ، بەرکوڵ
بەرکوڵ کردن
«مست.، لا» خواردنی چێشت پێش ئەوەی خەڵکانەی کە دە بێ لێی بخۆن.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
تاووڵ
تاووڵ(ئەردە.، پژ)
تووم گوڵ
تووکوڵ و دارا(هەورا)
تێکوڵی داری