تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زەویوزار
زەوەوزۆ
(خۆ.): زاوزۆ، بە-: بەزاوزۆ
زەڕوزیو
نهوده، زیور، زروزیور.
زەڕوزیو
خشڵ. [زێروزەنبەر، زێوەر]
زەڕوزیو
حُلِيّ، خَشَل.
زەڕوزیوەر
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبب سوزی
[ا. مص ]
(سه به بسوزس - sûzî sebeb)
نه هێشتنی هۆ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرموزه
[ا. مر ]
(سه رموزه - sermûze)
جۆره پێڵاوێکه له ماڵه وه له پێ ده کرێ.
سهرگوزەشت
بەسەرهات-ە: بهسهرهات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزآور
[ص. فا ]
(سوز ئاڤه ر - sûzaver)
شتێ ببێته مایه ی سوتان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزا
[ص. فا ]
(سوزا - sûza)
له حاڵی سوتاندا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزان
[ص. فا ]
(سوزان - sûzan)
سوتان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزاندن
[مص. م ]
(سوزانده ن - sûzanden)
سوتاندن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزاک
[ا ]
(سوزاک - sûzak)
سوزه نه ک، نه خۆشییه کی درمه به هۆی گانکردنه وه سیرایه ت ده کات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزش
[ا. مص ]
(سوزش - sûzş)
سوتان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزمانی
[ا ]
(سوزمانی - sûzmanî)
کێوه لی، کچی به ئاڵۆش.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزن
[ا ]
(سوزه ن - sûzen)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزن زدن
[مص. م ]
(سوزه ن زه ده ن - sûzen zeden)
شرینقه لێدان، ده رزی و دورمان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزن پر
[ص. مر ]
(سوزن په ر - sûzenper)
جوجه ڵه که تازه په ڕی ده رهێنابێ و په ڕه کانی وه کو ده رزی راست راوه ستابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوزن کاری
[ا. مص ]
(سوزه نکاری - sûzenkarî)
ده رزی کاری، درومان، نه خش و نیگارکردن، به داوو ده رزی.