تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەهەشت
سپهرار. (هوای اتری، هوای لطیف، هوای خوش.)
بەهەشت
باخانی، ئەو دونیا.
بەهەشت
سپیران، سپیرار. [ئاسمانی نۆیەم، هەڵمێک که بۆشایی دەرەوەی زەوی پڕکردۆتەوه. (هەوای ئیتیری: هەوای خۆش.)]
بەهەشت
جَنَّة، فِردَوس، رَوضَة.
بەهەشت
اَثیِر، اِفِر.
بەهەشت
[[ ست: ڤه‌هیشته «نێر»، ڤه‌هێشتا «مێ» =باشترین،چاکترین. پە: ڤەهیشت]]
«نا» » 1- جێگایەکه وەکوو باغ و هەموو چە شنه خواردەمەنی و خواردنەوه و کەیف و ڕابواردن و کۆشک و خانووبەرەی جوان و ڕازاو ەی لێیه. لە تەوڕات و ئینجیل و قوڕئانی پیرۆزدا باسی لێکراوه و خوا تەرخانی کردووه بۆ ئەو کەسانەی له دونیادا لە فەرمانی دەرناچن و خراپه ناکەن و له پاداشی ئەوەدا لەم شوێنەدا نیشتەجێ دەکرێن.2- «مج» وڵات و شوێنێکی خۆش ئاو و هەوا و پڕ گوڵ و گوڵزار و سەوزە و شینایی، ماڵێکی ڕازاوه و ڕێک و پێک و خاوێن.
بەهەشت
ئاوو هەواخۆش، دەڵێن شووێنێکی زۆر خۆشە پڕە له دارو بارو ئاوو جۆگەو ڕووبارو هەموو چەشنە میوەیێک گۆیا بۆ خاسان دروستکراوە، لە ڕووی پێهەڵکوتن و هەڵنانەوە لە خۆشیدا هەر وەکوو کوردستان دەچێ خودا بکا لە ڕۆژی پەسڵان(ئاخرەت)دا دەستمان لە کوردستانەکهی خۆمان بەر نەبێ بەهەشت و حۆری و....انمان ناوێت._ی: ئەو کەسەیە کە چووەتە بەهەشتێ یا دەچێ. لە ڕووی ڕێزو شێوازەوە بۆ کۆچکردووانیش بەکار دەبرێت